ارایه یک روش نوین برای ارزیابی ریسک خشکسالی استان فارس با تلفیق داده های ماهانه بارندگی ماهواره TRMM و داده های شاخص پوشش گیاهی NDVI سنجنده Terra/MODIS

این پژوهش با هدف تهیه نقشه خطر خشکسالی استان فارس با ترکیب روش شاخص خشکسالی هواشناسی spi و روش آنومالی ndvi انجام گرفته است. ابتدا به‎کمک داده‌های ماهانه بارندگی از 44 ایستگاه استان فارس طی دوره آماری 2008-2000، شاخص خشکسالی spi فصل رشد گیاهان محاسبه شد. سپس نقشه های spi را با استفاده از روش کریجینگ معمولی تهیه شده و در پنج کلاس از نظر شدت خشکسالی (در هر سال) قرار گرفتند. پس از اعتبارسنجی داده های ماهواره trmm، نقشه spi فصل رشد گیاهان در هر سال به‎دست آمد. نتایج پژوهش بیانگر انطباق قابل قبول نقشه های spi داده های زمینی و spi مبتنی بر داده های trmm است. در مرحله بعد، نقشه‌های آنومالی شاخص ndvi فصل رشد گیاهان با استفاده از لایه‌های ndvi سنجنده modis در دوره نُه‎ساله تهیه شد و در پنج کلاس شدت خشکسالی (در هرسال) طبقه بندی شدند. نقشه فراوانی خشکسالی از روی نقشه‌های باینری سالانه (بودن یا نبودن خشکسالی) استخراج شده است. از ترکیب وزنی خطی نقشه های احتمال وقوع خشکسالی دو روش شاخص spi و آنومالی ndvi، نقشه ریسک خشکسالی به‎دست آمد. براساس این نقشه، تقریباً بیشتر استان فارس مستعد خشکسالی بوده و خشکسالی با شدت های مختلف را در دوره آماری مذکور تجربه کرده است.