پیش‌یابی تغییرات آسایش حرارتی گردشگران ساحلی در استان هرمزگان

صنعت گردشگری، بخصوص گردشگری ساحلی تاثیرپذیری بالایی از شرایط آب‌وهوا دارد. تغییرات عناصر اقلیمی در اثر گرمایش جهانی می‌تواند چالش‌هایی را برای این شاخه از گردشگری ایجاد کند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی تغییرات عناصر اقلیمی در مناطق ساحلی استان هرمزگان بر اساس خروجی مدل‌های بزرگ‌مقیاس اقلیمی و آشکارسازی اثرات این تغییرات، برآسایش حرارتی گردشگران ساحلی این منطقه می‌باشد. بدین منظور از داده‌های روزانه و ماهانه 8 ایستگاه سینوپتیک واقع در محدوده مطالعاتی طی سال‌های 2019-1990 و ترکیبی از خروجی 5 مدل اقلیمی بزرگ‌مقیاس بر مبنای دو سناریو rcp 4.5 و rcp8.5 برای دو دوره زمانی آینده نزدیک (2050-2020) و آینده دور (2100-2050) استفاده‌شده است. سپس برای بررسی آسایش حرارتی گردشگران اقدام به استخراج شاخص pmv شد. نتایج پژوهش نشان داد که در دوره پایه در تمام ایستگاه‌های موردبررسی ماه‌های ژانویه، فوریه و دسامبر برای گردشگری ساحلی فاقد تنش گرمایی یا خنثی، مارس و نوامبر کمی گرم، و آوریل تا اکتبر داغ و خیلی داغ محسوب شده است. شرایط غیرقابل‌تحمل تنها برای ایستگاه میناب در جولای و اگوست محاسبه‌شده است. بر اساس هر دو سناریو هم در آینده نزدیک و هم در آینده دور جابجایی ماهانه در آسایش حرارتی گردشگران منطقه‌ایجاد خواهد شد. ماه‌های خنثی فقط به ژانویه و فوریه محدودشده، ماه‌های با تنش گرمایی کم به گرم و داغ تبدیل‌شده و شرایط غیرقابل‌تحمل در تمام ایستگاه‌ها افزایش خواهد یافت.

projecting changes in the thermal comfort of coastal tourists in hormozgan province

weather conditions have a significant impact on the tourism sector, especially coastal tourism. variations in the climate elements brought on by global warming may present challenges for this sector of tourism. this study aims to evaluate variations of climate elements in coastal regions of hormozgan province using the outputs of global climate models (gcms) and to identify how these differences affect the thermal comfort of coastal visitors to this area. daily and monthly data of eight synoptic stations were used for the base period 1990–2019, along with the outputs of five gcms for the near- and the far-future time periods of 2020–2050 and 2050–2100, respectively, based on tow representative concentration pathways (rcp 4.5 and rcp 8.5. scenarios). the pmv index was then extracted to evaluate travelers' thermal comfort. the research findings showed that january, february, and december were regarded as thermally stress-free or neutral for coastal tourism during the base period in all the analyzed stations. while april through october were hot and very hot, march and november were just moderately warm. only the minab station experienced intolerable conditios in july and august. both scenarios projected monthly shifts in thermal comfort for visitors in the near and far future. neutral thermal conditions will restricted to january and february, while months with no heat stress to moderate warm will change to warm and humid months and intolerable circumstances will worsen everywhere.