مقایسۀ تغییرات زمانی و مکانی سطح آب زیرزمینی دشت‏ های اصفهان‏ -برخوار، نجف‏آباد و چادگان

در این پژوهش به بررسی تغییرات زمانی و مکانی سطح آب زیرزمینی دشت‏ اصفهان‏ برخوار، نجف‏آباد، و چادگان در دوره آماری بیست‏و‏پنج‏ساله (19902015) و ارتباط آن با تغییرپذیری بارندگی سالانه پرداخته شد. روند نوسانات سطح آب زیرزمینی در مقیاسِ ماهانه، فصلی، و سالانه با استفاده از آزمون ناپارامتری من کندال و تخمینگر شیب سن محاسبه شد. سپس، هیدروگراف معرف آبخوان در هر دشت تهیه شد. نقشه‏های پهنه‏بندی سطح آب زیرزمینی با استفاده از روش کریجینگ در هر سال از دوره مورد مطالعه ترسیم و نقشه هم‏افت سطح آب زیرزمینی تهیه شد. نتایج نشان داد به طور کلی در همه دشت‏ها و در بیشتر پیزومترها روند تغییرات سطح آب زیرزمینی کاهشی است. متوسط افت سطح ایستابی در دشت‏های‏ اصفهان‏ برخوار، نجف‏آباد، و چادگان به ترتیب 0.468، 1.12، و 0.638 متر در سال است. روند کلی هیدروگراف معرف آب زیرزمینی در هر دشت نزولی و بیانگر بروز افت مداوم و کاهش ذخایر مخازن آب زیرزمینی است. با توجه به فقدان روند معنی‏دار در بارش بیشتر ایستگاه‏های منطقه مورد مطالعه و وجود همبستگی پایین بین بارش و افت سطح آب زیرزمینی، می‏توان گفت که علت عمده کاهش ذخایر آبی مربوط به عوامل انسانی است.