سهم مدیریت وارونگی اقلیمی در کنترل آستانۀ شاخص کیفیت هوای شهری (مطالعۀ موردی: شهر اصفهان)

وارونگی هوا پدیده اقلیمی است که سبب افزایش تراکم آلایندگی در شهرهای پُرجمعیت و صنعتی می‏شود؛ به‏طوری‏که عبور از آستانه کیفیت هوا مشکلات عدیده‏ای برای شهروندان به دنبال دارد. توجه مدیران برای مقابله با این مشکل بیشتر معطوف به عوامل آلاینده چون ترافیک است. اما باید دید اگر این پدیده در فصول مختلف وجود دارد و عوامل آلاینده نیز تغییر چندانی در طول سال ندارد، چه عاملی سبب عبور مقدار شاخص کیفیت هوا از آستانه می‏شود و اگر استمرار اینورژن موجب چنین وضعیتی است، می‏توان راهکارهای اقلیمی برای کاهش استمرار این وضعیت پیشنهاد کرد. این پژوهشِ کاربردی با روش تحلیلِ فضاییِ مولفه‏های اقلیمی (فشار و دما) و آلاینده‏های هوا (o3, pm, co, so2, no2) و با بهره‏گیری از روش همبستگی و تکنیک کریجینگ و با استفاده از تحلیلگر surfer انجام گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که: * در حاکمیت اینورژن از طریق هسته‏های سلولی فشار و دما امکان تحریک سلول‏ها برای ایجاد آشفتگی وجود دارد. * در ماه آبان و آذر با کنترل ترافیک و در دی‏ماه با کنترل آلوده‏کننده‏های صنعتی می‏توان از عبور شاخص کیفیت از حد مجاز جلوگیری کرد.