تبیین مولفه‌های مطلوبیت فضای شهری در تحقق حق به شهر مطالعه موردی: شهر ارومیه

روند روبه رشد جمعیت شهرها باعث ظهور مشکلات گسترده شده است. دراین‌ارتباط از مهم‌ترین راهکارهای شناسایی شهروندی محلی، وضع قانون شهر با رویکرد مبتنی بر حق به شهر است، که جوانب مختلف جهت تحقق این مهم مورد کنکاش قرارگرفته است. در همین چارچوب تحقیق حاضر سعی در بررسی مطلوبیت فضای شهری در تحقق حق به شهری در شهر ارومیه داشته است. بدین منظور نیز از روش‌های کتابخانه و میدانی برای جمع‌آوری اطلاعات بهره برده شده است و برای تجزیه‌وتحلیل نیز از نرم‌افزار smart pls برای بررسی سطح معنی‌داری رابطه مطلوبیت در حق به شهر و از مدل ipa جهت تبیین تفاضل اهمیت و عملکرد شاخص‌های مطلوبیت در راستای تحقق حق به شهر استفاده‌شده است. لازم به ذکر است که ازآنجاکه نمونه تحقیق حاضر مبتنی بر خبرگان بوده است، حجم نمونه به روش هدفمند (گلوله برفی) به میزان 20 نفر انتخاب‌شده‌اند. نتایج تحقیق نشان داده است که مطلوبیت در تحقق حق به شهری در شهر ارومیه موثر بوده و در سه برازش اعتبار اشتراک واریانس (r2) ، میزان توان پیش‌بینی (q2)، قدرت مدل ساختاری (gof) مورد تایید قرارگرفته است، اما براساس نتایج حاصل از مدل ipa اختلاف بین اهمیت شاخص‌های مطلوبیت و اولویت عملکرد توسط نهادهای ذی‌ربط در ارومیه وجود داشته است و اهمیت زیادی به شاخص‌های با اولویت پایین داده‌شده است؛ درحالی‌که اولویت اول شاخص‌های مطلوبیت جهت تحقق حق به شهر شامل پاسخگویی به نیازهای شهروندان، امکان حضور اقشار جامعه در بستر شهر، مسئولیت‌پذیری، تعلق‌خاطر، سازگاری و قانونمندسازی شهروندان بوده است.

explaining the desirability components of urban space in realizing the right to the city case study: urmia

the growing trend of urban population beyond its capacity has caused widespread problems in various social, economic, cultural, and environmental dimensions. in this regard, one of the most important strategies is to identify local citizenship and, consequently, the city's status with the aim of prosperity, equality of social justice, etc., with a right-based approach to the city. the present study investigates the role of urban space in realizing the right to the city in urmia. in this context, the present study has tried to investigate the desirability of urban space in realizing the right to a city in urmia. for this purpose, library and field methods have been used to collect information. we used smart pls software to analyze the significance of the relationship between desirability and the right to the city. additionally, we employed the ipa model to elucidate the variance in importance and performance of desirability indicators concerning the realization of the right to the city. it should be noted that since the present study's sample was based on experts, the sample size was selected by a purposeful method (snowball) of 20 people. the results show that desirability is effective in realizing the right to a city in the city of urmia and has been confirmed in three fits of variance sharing validity (r2), predictive power (q2), and structural model strength (gof). therefore, the priority of the indicators of desirability to realize the right to the city includes responding to the needs of citizens, the possibility of the presence of society in the city (especially disabled people), responsibility, belonging, adaptation, and legalization of citizens.