شبکه مضامین راهبردهای برساخت‌گرایی تفسیر میراث فرهنگی در چارچوب گردشگری

میراث فرهنگی در عصر حاضر به‌عنوان راهی برای تعامل انسان معاصر با تاریخ و گذشته خود تعریف می‌شود، بالطبع، تفسیر میراث نیز، رسالتی فراتر از انتقال صرف اطلاعات تخصصی از متخصصان به غیرمتخصصان می‌یابد، چنانچه تفسیر معاصر، به‌عنوان پیشرانی برای هدایت افراد جامعه به سمت تعامل سازنده (برساخت‌گرایی) با میراث فرهنگی مفهوم‌پردازی شده است. بر این مبنا، پژوهش حاضر تحول تفسیر میراث و گذار از رویکرد تفسیر اثبات‌گرایانه به تفسیر برساخت‌گرایی را موردبررسی و پس از توسعه چارچوب نظری، با بهره‌گیری از مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با راهنمایان گردشگری فرهنگی (مفسران) مجرب، به بررسی تاثیرپذیری استراتژی‌های تفسیر مورداستفاده توسط آن‌ها از دو رویکرد ذکرشده می‌پردازد. روش پژوهش، کیفی و روش نمونه‌گیری، گلوله برفی است. گردآوری داده‌ها در مرداد و شهریورماه 1400 انجام گرفت و تا رسیدن به اشباع نظری (مصاحبه چهاردهم) ادامه یافت و داده‌های حاصل با استفاده از نرم‌افزار maxqda10 بر اساس روش تحلیل مضمون، تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که مضامین تفسیر سایت به‌عنوان جزئی از کل، پیوند زدن میان گذشته و حال، گزیده گویی و انطباق محتوای تفسیر با دانش قبلی، فرهنگ و علایق گردشگران، زنده و ملموس کردن گذشته سایت برای گردشگر، داستان‌گویی و روایتگری با استفاده از عناصر فرهنگ ناملموس، مشارکت دهی گردشگران در فرآیند تفسیر و تشویق گفتمان و خود تفسیری، تحریک تفکر و خلاقیت ذهنی گردشگران به‌جای تاکید بر اطلاع‌رسانی و آموزش‌گری و انعطاف در برنامه و دادن فرصت کشف به بازدیدکننده، نشان‌دهنده تناظر راهبردهای رویکرد برساخت‌گرایی با دیدگاه مفسران باسابقه گردشگری فرهنگی بوده و به‌وضوح مبین تاثیرپذیری آن‌ها از رویکرد برساخت‌گرایی است.

the network of themes of constructivist strategies for interpreting cultural heritage in the context of tourism

nowadays, cultural heritage is defined as a way for contemporary man to interact with history and past; consequently, heritage interpretation is beyond the mere transfer of information from specialists to non-specialists. as contemporary interpretation has been conceptualized to guide people towards a constructive interaction with the cultural heritage. based on this, the current research examines the evolution of heritage interpretation and the transition from positivist interpretation to constructivist interpretation. after developing the theoretical framework, using in-depth semi-structured interviews with experienced cultural tourism guides (interpreters), examine the effectiveness of their interpretation strategies from the two mentioned approaches. the research method is qualitative, and the sampling method is snowball. data collection was done in 2021 and continued until theoretical saturation was reached (14th interview), and the results were analyzed using maxqda10 software based on the thematic analysis method. the results showed that the themes of interpreting the site as a part of the whole, connecting the past and present, adapting the content of the interpretation to the previous knowledge, making the past of the site tangible for tourists, storytelling and narration using elements of intangible culture, participation of tourists in the process of interpretation and encouragement of discourse and self-interpretation, stimulating the mental creativity of tourists and education and flexibility in the program and allowing the visitor to discover is the correspondence of the strategies of the structuralist approach with the perspective of tourism commentators and their influence from this approach.