تحلیل فضایی مراکز استراتژیک شهر نیشابور با استفاده از رویکرد اندرکنشی

ایمنی و امنیت از ابتدایی ترین اصول در جهت دستیابی به استانداردهای مطلوب آسایش شهری است. به نظر میرسد امروزه از تجارب و الگوهای موجود به نحوی موثری در ایمن سازی شهرها بهره برداری لازم نشده و متاسفانه شاهد ساخت وسازهای غیراصولی و بسیار آسیب پذیر مانند تمرکز در زیرساخت های شهری می باشیم که در هنگام وقوع تهدیدات انسان ساخت موجب خسارات و تلفات سنگین به زیرساخت های شهری، تاسیسات و از همه مهمتر جمعیت شهری خواهد شد. این پژوهش از نوع کاربردی و به روش کمی است که هدف از انجام آن، بررسی میزان تاثیر مراکز استراتژیک شهر نیشابور بر یکدیگر و نمایش فضایی میزان ریسک این شهر است. دراین راستا برای دستیابی به اهداف مذکور از تحلیل اندرکنشی استفاده شده است. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر شامل بیست نفر از متخصصان حوزه پدافند غیرعامل و شهرسازی می باشند. نتایج اندرکنش فیزیکی نشان داد که در صورت تهاجم به جنوب غربی شهر، بسیاری از مراکز شهری در عملکرد خود دچار اختلال می شوند. در زمینه اندرکنش سایبری، سه گره اساسی (شرق، جنوب و جنوب غرب) در شهر وجود دارد که از این میان، گره شرقی دارای بیشترین میزان اندرکنش می باشد. بر طبق نتایج اندرکنش جغرافیایی اکثر دارایی هایی که در قسمت های مرزی شهر قرار دارند دارای اندرکنش بالابودند.

spatial analysis of strategic centers in neishabour using an interaction approach

due to the high volume of investment and the establishment of many economic facilities and tools, and most importantly, the large population in which they live, cities will suffer significant financial and human losses in the event of war. in urban areas, war damages include a combination of physical destruction and dysfunction of urban elements. demolition of structures and buildings, network of roads and accesses, basic facilities of water tanks, power plants, telephone, electricity, water, gas lines, rescue centers, etc. are among them. today and in the present age, passive defense is one of the most important concepts in the general field of urban crisis management to ensure the safety and security of cities and the foundation of civic welfare in all urban areas. this is an applied research by quantitative method. in this study, in order to achieve the goal of determining the degree of dependence of urban areas, interaction analysis (physical, cyber, geographical and logical) have been used. the statistical population of the study includes all strategic centers of neishabour. the purpose of this study is to investigate the impact of strategic centers in neishabour on each other and show the spatial distribution of level of risk in this city. the results of physical, cyber and logical interactions showed that energy infrastructure assets were the most dependent. also, according to the results of geographical interaction, most of the assets of neishabour city are less than 5 kilometer away from each other. from the findings, it can be concluded that the most vulnerability of the city is related to energy infrastructure and it is vital to consider the necessary solutions for crisis management.