اولویت سنجی مکانی توسعه مراکز خدمات بهداشتی - درمانی با استفاده از روش ahp مطالعه موردی: شهر میاندوآب

در پژوهش حاضر با رویکرد «قیاسی، توصیفی- تحلیلی» تلاش شده‌است تا ضمن ارزیابی وضعیت موجود، بررسی توزیع و پراکندگی مراکز خدمات بهداشتی- درمانی میاندوآب، نواحی محروم از این خدمات در سطح شهر با توجه به ضوابط و استانداردهای مکان‌یابی و با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله‌مراتبی (ahp)، اولویت‌های مکانی توسعه این نوع فضاها در سطح نواحی پنج‌گانه شهر میاندوآب تعیین گردد. معیارهای مکان‌یابی مراکز بهداشتی- درمانی در این پژوهش سازگاری اراضی، نزدیکی به مرکز مناطق، نزدیکی به مراکز آتش‌نشانی، دسترسی به شبکه‌های ارتباطی درجه‌یک، فاصله از مراکز و کارگاه‌های صنعتی، مجاورت با فضای سبز، شیب منطقه، تراکم جمعیت تعیین شدند. گزینه‌ها نیز نواحی پنج‌گانه شهر میاندوآب می‌باشد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر این است که مکان فعلی اکثر مراکز بهداشتی- درمانی در شهر میاندوآب با معیارهای علمی و ضرورت‌های این نوع کاربری مطابقت ندارد. ضمن اینکه توزیع فضایی این مراکز به‌گونه‌ای است که قسمت‌های شمالی و جنوبی شهر خارج از محدوده خدمات‌رسانی این مراکز قرارگرفته‌اند. نتیجه مطالعه نشان داد که ناحیه یک شهر میاندوآب با امتیاز 0.385، بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده و در اولویت اول توسعه مکانی مراکز خدمات بهداشتی- درمانی شهر قرار دارد. نواحی سه، دو و چهار به ترتیب با امتیازهای 0.278، 0.175 و 0.100 در رتبه‌های بعدی قرار دارند. ناحیه پنج کمترین امتیاز (0.061) را به خود اختصاص داده و درنتیجه کمترین اولویت مکانی را جهت توسعه مراکز خدمات بهداشتی- درمانی شهر دارا می‌باشد.