تحلیل کیفیت محیط سکونتی و تعیین کننده های آن در نواحی روستایی مطالعه موردی: دهستان قره‌باغ- شهرستان شیراز

کیفیت محیط سکونتی و ارتقاء آن از مباحث مهم و موثر در فرآیند توسعه روستایی و مورد توجه متخصصان و برنامه‌ریزان می‌باشد. تصمیم‌گیری و تدوین سیاست‌ها به‌منظور ارتقاء کیفیت محیط سکونت نیازمند شناخت و تحلیل وضعیت موجود و عوامل موثر در ارتقاء آن است. پژوهش حاضر باهدف شناسایی و تعیین شاخص‌ها و نماگرهای کیفیت محیط سکونتی و ارزیابی آن در روستاهای دهستان قره‌باغ (شهرستان شیراز) تدوین‌شده است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی صورت پذیرفته و ازلحاظ هدف کاربردی است. جمع‌آوری اطلاعات موردنیاز با روش اسنادی و میدانی (پرسشنامه) است. جامعه آماری خانوارهای ساکن در روستاهای واقع در دهستان موردمطالعه می‌باشد که تعداد نمونه موردنظر 195 نفر است. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی نرم‌افزار spss بهره گرفته‌شده است. با مساعدت اساتید دانشگاهی و پژوهشگران حوزه مطالعات روستایی تعداد 62 نماگر در قالب 6 شاخص عمده به‌عنوان شاخص‌های ارزیابی و سنجش کیفیت محیط سکونتی شناسایی شد. نتایج نشان داد در بین شاخص‌های عمده کیفیت محیط سکونتی در روستاهای دهستان مطالعاتی، به‌غیراز دو شاخص مردم روابط اجتماعی و فضای واحد مسکونی سایر شاخص‌ها در وضعیت نامطلوب و پایین‌تر از حد متوسط قرار دارند. درمجموع کیفیت محیط سکونتی در دهستان پایین‌تر از حد متوسط قرار دارد و بین متغیرهای زمینه‌ای سن، مدت اقامت، رضایت از درآمد و هزینه، رضایت از شغل و تحصیلات با ارزیابی ساکنان محلی از کیفیت محیط سکونتی رابطه مستقیم و معنادارِ آماری وجود دارد.