تحلیل آثار اقتصادیاجتماعی روستاهای ادغام‌شده بر روی شهرها (مطالعۀ موردی: روستای قجلو در شهر میاندوآب)

پیشرفت اجتماعی و اقتصادی در نواحی شهری بر مشاغل، بازارها، معیشت و محیط‌زیست روستاها، به‌ویژه روستاهای پیرامون تاثیرات مثبت یا منفی می گذارد. براین‌اساس، پراکنده‌رویی شهری و ادغام روستاها در محدودۀ شهرها، پیامدهای مختلفی در ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی برای شهرها دارد. هدف پژوهش کاربردی و توصیفیتحلیلی حاضر، بررسی آثار اقتصادیاجتماعی روستاهای ادغام‌شده در شهر و عوامل موثر در پراکنده‌رویی شهر میاندوآب است. جمع‌آوری اطلاعات با کمک منابع اسنادی و میدانی (مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه) صورت گرفت. قلمرو مکانی پژوهش، روستای ادغام‌شدۀ قجلو در شهر میاندوآب است که براساس سرشماری سال 1390 مرکز آمار ایران جمعیت آن 3834 نفر است و 884 خانوار دارد. جامعۀ آماری شامل 30 نفر از اساتید دانشگاه و کارمند ارگان‌های دولتی گوناگون و 187 سرپرست خانوار از روستای قجلو براساس فرمول کوکران است. به کمک روش کمی (تحلیل‌عاملی اکتشافی و رگرسیون چندمتغیره) و روش کیفی (فنون مشارکتی و نمودار اثر) داده‌ها و اطلاعات تجزیه و تحلیل شدند. مطابق یافته‌ها، مهم‌ترین آثار ادغام روستای قجلو در شهر میاندوآب، افزایش میزان اشتغال در زمینه‌های خدماتی و صنعتی، و تغییر شیوۀ زندگی مردم از روستانشینی به شهرنشینی است. همچنین عوامل اقتصادی اجتماعی و خدماتی سرمایه‌گذاری بیشترین تاثیر، و عوامل سیاسی کمترین نقش را در پراکنده‌رویی شهر میاندوآب دارد.