عوامل موثر در مکان‌یابی ساختمان‌های بلندمرتبه با تاکید بر پایداری محیط‌زیست (مطالعۀ موردی: شهر قزوین)

بلندمرتبه‌سازی و توسعه فضایی در ارتفاع، محصول رشد جمعیت، افزایش شهرنشینی و کمبود زمین مناسب برای ساخت‌وساز است که در دهه‌های اخیر رواج یافته است. شکل‌گیری این ‌گونه ساختمانی با توجه به ویژگی‌های آن، در کنار آثار مثبت، محدودیت‌ها، تهدیدها و مشکلاتی عدیده را به‌همراه دارد. امروزه مکان‌یابی ساختمان‌های بلند از مسائل ضروری به‌شمار می‌آید و توجه به آن و مشکلات زیست‌محیطی و شرایط اقلیمی هر منطقه، از مهم‌ترین زمینه های شهرسازی محسوب می‌شود. هدف پژوهش کاربردی توسعه‌ای و توصیفیتحلیلی حاضر، بررسی عوامل موثر بر مکان‌یابی ساختمان‌های بلند با تاکید بر پایداری محیط‌زیست در شهر قزوین با استفاده از مدل تاپسیس است.نتایج پژوهش‌ نشان می‌دهد هیچ الگویی در ایران برای مکان‌یابی ساختمان‌های بلند از جمله ساختمان‌های قزوین وجود ندارد. ضوابط نیز به‌دلیل بی‌برنامگی و بی توجهی به عوامل شهرسازی یا مقوله‌های تاثیرگذار، محیط‌زیست را تخریب کرده‌اند. براساس یافته‌های مدل تاپسیس، عامل اقتصادی، زیست‌محیطی، کالبدی و کاربری اراضی به‌ترتیب با امتیازهای 0.695، 0.457 و 0.405 در جایگاه‌های اول تا سوم قرار دارند و از سایر مولفه‌ها مهم‌ترند.