سنجش توسعه‌‌یافتگی صنعتی شهرستان‌های استان اردبیل با رویکرد عدالت فضایی

توزیع فضای ناعادلانه و ناهمگن فعالیت‌های صنعتی از مهم‌ترین مسائل منطقه‌ای در کشورهای درحال‌توسعه از جمله ایران است؛ بنابراین، ضروری است تا این بی‌تعادلی‌ در سطح مناطق با استفاده از روش‌های علمی سنجیده شود. هدف ‌این پژوهش سنجش توزیع فضاهای صنعتی و وضعیت توسعه‌‌یافتگی شهرستان‌های استان اردبیل از نظر توزیع صنایع است. داده‌های پژوهش ازگزارش‌های بخش صنعت و معدن، سالنامه‌های آماری استان،داده‌های سرشماری‌های جمعیتی شهرستان‌ها و گزارش‌های آمار صنعتی مرکزآمار کشور و داده‌های سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران و استان اردبیلجمع‌آوریشده‌ است. برای تحلیل‌های فضایی از روش‌های آمار فضایی همانند تحلیل لکه‌های داغ، رگرسیون وزنی جغرافیایی و سایر روش‌ها، از نرم‌افزارهای gis استفاده‌ شده است، همچنین برای تحلیل توزیع شاخص‌ها، از روش c.v و برای رتبه‌بندی شهرستان‌ها ازنظر توزیع شاخص‌ها از روش تصمیم‌گیری الکتره استفاده ‌شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که الگوی توزیع جغرافیایی شاخص‌های توسعه صنعتی در استان معنا‌دار است و شهرستان اردبیل کانون انباشت و قطب تمرکز فضایی فعالیت‌های صنعتی به‌شمار می‌آید، همچنین بین متغیرهای جمعیت، مهاجرپذیری و میزان شهرنشینی با توسعه‌‌یافتگی صنعتی شهرستان‌ها رابطه معناداری وجود دارد. رتبه‌بندی شهرستان‌ها بر مبنای شاخص‌ها به روش الکتره نشان می‌دهد که توزیع فضایی توسعه صنعتی شهرستان‌های استان اردبیل نامتعادل است و این شهرها با امتیاز نهایی 7 بسیار قطبی است. از این میان، شهرستان بیله‌سوار با امتیاز 9 کاملاً‌ از داشتن فرصت‌های توسعه صنعتی محروم است. درنتیجه، در توسعه صنعتی شهرستان‌های استان عدالت فضایی وجود ندارد.