تاثیر قابلیت پویا و قابلیت نوآوری بر مزیت رقابتی

محیط رقابتی امروز به دلیل اینکه به شدت درحال تغییر بوده و نوع تغییرات بسیارمتنوع شده است ، نیازمند قابلیت‌هایی هستند که بتوانند برای بنگاه ها مزیت رقابتی به وجودآورند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر قابلیت های پویا و قابلیت های نوآوری در دستیابی به مزیت رقابتی است. پنج قابلیت ادراک، یادگیری، ادغام، هماهنگی و پیکربندی مجدد به عنوان قابلیت‌های پویا و قابلیت های بهره برداری و کشف به عنوان قابلیت های نوآوری شناسایی شدند و برای مزیت رقابتی سه بعد استراتژی رهبری‌ هزینه، تمایز و تمرکز در نظر گرفته شده است. نمونۀ آماری شامل 217 شرکت تولیدکننده سیستم های سرمایشی و گرمایشی در شهر تهران است؛ که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و ازنظر جمع آوری داده ها توصیفی و از نوع همبستگی است. برای تجزیه ‌و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری برای کلیت مدل، مدل اندازه گیری pls، آزمون همبستگی، مقایسه میانگین یک گروهی و مقایسه میانگین دو جامعه مستقل استفاده شده است. یافته ها نشان داد که در رسیدن به استراتژی رهبری هزینه و تمرکز تمام ابعاد قابلیت پویا اثر مثبت و معنادار دارند اما در رسیدن به استراتژی تمایز فقط قابلیت ادراک اثر مثبت و معنادار دارد و هر دو بعد قابلیت نوآوری بر ابعاد مزیت رقابتی اثر مثبت و معنادار دارند.