ارائه مدل بوم شناسی کسب وکار تامین مالی جمعی در ایران

در اقتصاد دانش بنیان مهمترین نوع حمایت از کسب وکارهای نوپا حمایت مالی می‌باشد. چرا که اصلی ترین چالش کسب وکارهای نوپا تامین مالی در مراحل راه اندازی می‌باشد. با ظهور وب 2 و شبکه‌های اجتماعی، تامین مالی جمعی بعنوان جدیدترین روش تامین مالی خارجی مطرح شده است. در دنیا مطالعات مختلفی با استفاده از مطالعات تجربی به بررسی این روش از ابعاد مختلف پرداخته که بیشتر مبتنی بر ویژگی‌های کشورهای پیشرفته و پلتفرم‌های برتر تامین مالی جمعی در دنیا بوده است. از این رو ضروری است تا به بررسی تامین مالی جمعی در ایران برای توسعه این روش پرداخته شود. لذا این مقاله بدنبال ارائه گزاره‌های پیشنهادی و مدل کسب وکار تامین مالی جمعی و نوع شناسی بازیگران این روش در ایران با استفاده از تحلیل داده‌های تجربی حاصل از بررسی پلتفرم‌های فعال در ایران می‌باشد. نتایج تحلیل تجربی داده‌های 5 پلتفرم فعال و 307 کمپین راه اندازی شده در آن‌ها نشان داد که پلتفرم‌های داخلی توانسته‌اند با جذب 24771 حامی، سرمایه ایی بیش از 20 میلیارد ریال را تامین کنند. نرخ موفقیت تامین مالی جمعی در ایران 54 % می‌باشد که پلتفرم‌های با مدل اهدا و جایزه بیشترین نرخ را دارا می‌باشند. همچنین از آنجا که این مقاله اکتشافی بود مبتنی بر داده‌های تجربی، 9 گزاره پیشنهادی ارائه گردید.

Providing a Business Model of Crowdfunding in Iran

The most important support for knowledgebased startup businesses is their financing, as the most important challenge of those businesses lies in the financing stage. With the advent of Web 2 and social networks, crowd funding has risen as the latest method of external financing. So far, many exploratory empirical studies have examined various aspects of this method mostly based on the features of advanced countries and superior crowd funding platforms in the world. Hence, it is necessary to study crowd funding and to develop the method in Iran too. This paper aims to provide propositions, crowd funding business models, and a typology of actors of this method in Iran by analyzing the exploratory empirical data obtained from active crowd funding platforms in the country. The analysis is conducted of the empirical data of five active platforms and 307 campaigns. The results show that the internal platforms, although recently launched, have been able to attract 24771 funders and to raise approximately 20,379,773,066 Rials. The success rate of crowd funding in Iran is 54 percent, and platforms with reward and donation models have the highest success rates. Since this paper is an exploratory study based on empirical data, only nine propositions have been made.