تبیین تاثیر نئوعثمانی‌گرایی بر تغییر ماهیت روابط ترکیه وعربستان از همکاری به منازعه دربحران سوریه (2019-2011)

روابط ترکیه وعربستان باروی کار آمدن حزب عدالت و توسعه درسال 2002، و اتخاذ سیاست خارجی جدیدموسوم به «نئو عثمانی گرایی»، همواره بین رقابت و همکاری درنوسان بوده. از ابتدای روی کارآمدن این حزب و اتخاذ سیاست خارجی جدید توسط آنکارا، و آغاز بحران در سوریه، ماهیت روابط دوکشور همکاری جویانه بود، اما با ادامه و تشدید وگسترش بحران، ترکیه حضور نظامی مستقیم درسوریه را ترجیح داد که درنتیجه، روابط دوکشور به رقابت ومنازعه تغییریافت و زمینه ساز رویارویی با ریاض گردید.حضورنظامی ترکیه خود بسیاری ازمعادلات منطقه و محاسبات کشورها رادچار‌دگرگونی‌کرد وعربستان نیز به دنبال کاهش نفوذ ایران درمنطقه و سوریه برآمد. در این مقاله با روش تحلیلیتوصیفی به دنبال تبیین و پاسخ به این پرسش هستیم که نوعثمانی گرایی با توجه به تحولاتی که در سیاست خارجی جدید ترکیه و در ‌روابط با کشورهای دیگر وبه طورخاص عربستان سعودی به وجود آورده است چگونه موجب تغییر ماهیت روابط دو کشور دربحران سوریه ازقالب همکاری به رقابت ومنازعه گردیده است. درپاسخ به این پرسش، از این فرضیه بهره خواهیم گرفت که نئوعثمانی گرایی دربحران سوریه با ایجاد تضاد منافع و اهداف، موجب تغییرماهیت روابط ریاض و آنکارا از قالب همکاری به منازعه‌گردید.

Explaining the Impact of Neo-Ottomanism on Changing the Nature of Turkish-Saudi Relations from Cooperation to Conflict in the Syrian Crisis (2019-2011)

TurkeySaudi Arabia relations between the AKP and the establishment of theAKPin2002,and the adoption of a new foreign policy known as&neoOttomanism&,have always fluctuated between competition and cooperation.From the beginning of the party’s effectiveness and the adoption of a new foreign policy by Ankara, and the beginning of the crisis in Syria,the nature of bilateral relations was cooperative,but as the crisis continued and intensified,Turkey preferred a direct military presence in Syria.The conflict changed and paved the way for a confrontation with Riyadh.TheTurkish military presence itself changed many of the equations in the region and the calculations of the countries,and Saudi Arabia also sought to reduce Iran’s influence in the region and Syria.In this article,with an analyticaldescriptive method, we seek to explain and answer the question of how neoOttomanism has changed the nature of relations between the two countries in the new foreign policy of Turkey and in relations with other countries,especially Saudi Arabia.In the Syrian crisis,the country has competed and fought in the form of cooperation.In answer to this question,we will use the hypothesis that neoOttomanism in the Syrian crisis,by creating a conflict of interests and goals,changed the nature of relations between Riyadh and Ankara from the form of cooperation to conflict.