مواجهه قدرت و قانون؛ مطالعه تطبیقی کاربست دکترین مسئولیت حمایت در بحران لیبی و سوریه

عرصه بین‌الملل همواره محل رقابت بازیگران دولتی بوده است. پس از جنگ جهانی دوم اراده جامعه بین‌الملل در راستای هنجارسازی و قانون‌سازی در سطح بین‌المللی در قالب نهادهای بین‌المللی چون سازمان ملل شکل گرفت تا بحران‌ها و مسائل آن را به طرق مسالمت‌آمیز در قالب اقدام جمعی از سوی جامعه بین‌الملل حل کنند. با توجه به نیاز روزافزون به ضرورت توجه به حقوق بشر قوانین مدونی در این حوزه شکل گرفت که یکی از آن‌ها اصل مسئولیت حمایت در واکنش به نقض حقوق بشر در رواندا، کوزوو و بوسنی بود. این اصل به عنوان واکنش به موقع و قاطع به اعمال خشونت از سوی شورای امنیت به نمایندگی از جامعه بین‌الملل تعریف شد. سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که: چرا دکترین مسئولیت حمایت در لیبی توسط شورای امنیت به کار گرفته می‌شود اما درخصوص سوریه این اتفاق روی نمی‌دهد؟ در پاسخ به این سوال، این فرضیه مطرح می‌شود که چنین به نظر می‌رسد: که اجماع قدرتهای بزرگ در کاربست دکترین مسئولیت حمایت در لیبی و عدم اجماع قدرت‌های بزرگ در عدم کاربست این اصل در سوریه به غلبه قدرت بر قانون منجر شده است.

The Confrontation of Law and Power: A Comparative study on Applaying the Responsibility to Protect in Syria and Libya Crises

The international arena has always been the site of competition for state actors. After World War II, the will of the international community to internationalize and legalize internationally formed bodies such as the United Nations was to peacefully resolve its crises and issues through collective action. To be solved by the international community. Due to the growing need for human rights, civil laws were developed in the field, one of which was the principle of responsibility for responding to human rights abuses in Rwanda, Kosovo and Bosnia. This principle was defined as a timely and decisive response to acts of violence by the Security Council on behalf of the international community. The question here is: Why does the Security Council doctrine of responsibility for support in Libya but not Syria? In response to this question, it is suggested that the consensus of the great powers in the application of the doctrine of responsibility for protection in Libya and the lack of consensus of the great powers in the absence of this principle in Syria overpower Has led to the law.