نقش هویت در سیاست خارجی عربستان سعودی

تقابل هویتی یکی از منابع اصلی تقابل و تضاد در عرصه سیاست بین‌المللی به شمار می‌آید. به این معنا که وجود اختلاف در هویت کشورها، موجبات تنش بین آنها را فراهم می‌آورد، در حالی که همگرایی و شباهت بین کشورها می‌تواند منجر به همکاری شود. مقاله حاضر با درک چنین تناقضی درصدد پاسخ با این سوال است که چرا عربستان سعودی که خود را رهبر جهان اسلام می‌داند، بارها با قدرت گرفتن کشورها و جنبش‌های اسلام‌گرا در منطقه مخالفت کرده است؟ فرضیه پژوهش متضمن این نکته است که عربستان سعودی رشد بازیگران اسلام گرا در منطقه را تهدیدی برای هویت اسلامی و سنی خود به عنوان رهبر جهان اسلام می داند، به همین دلیل سیاست خارجی این کشور در راستای تضعیف رقبای هویتی عمل می کند. مقاله حاضر برای مشخص نمودن این پارادوکس تلاش کرده توضیح دهد چگونه شباهت در هویت می‌تواند موجب شکل‌گیری تنش و ناامنی شده و ریسک‌های هویت را به ارمغان آورد. یافته های تحقیق نشان می دهند شباهت های فرهنگی نقش مهمی در سیاست عربستان ایفا می کنند. مقاله حاضر قصد دارد این موضوع را به روش توصیفی و تحلیلی بررسی کنند.

The Role of Identity in Saudi Arabia’s Foreign Policy

It has long been argued that the controversy of identity is one of the main sources of crisis in the Middle East and international politics. That is, the existence of differences in the identity of the countries causes tension between them, while the convergence and similarity can lead to cooperation. Nevertheless, empirical evidence from the Middle East has long defied this hypothesis. The present study seeks to answer the question why does Saudi Arabia, who claims to be the leader of the Islamic world, has repeatedly opposed the rise of Islamist movements in the Middle East? The research hypothesis implies that, In the case of Saudi foreign policy, similarity became particularly threatening as the distinctiveness of the Saudi identity was challenged and identity similarity is as a source of conflict. To address this paradox, this article builds on the growing literature on ontological security to explaining how similarity can generate Tension, insecurity and identity risks. The article follows with a comparison of Saudi identity risks in the wake of the Iranian revolution (1979) and the ascendance of the Muslim Brotherhood to power in Egypt (2012).