بررسی نقد هیدگر درباره مفهوم زمان هگل

یکی از موارد مواجهه هیدگر با فلسفه هگل، نقد مفهوم زمان اوست. از نظر هیدگر، زمان هگل زمان گذشته، عرفی و متعارف (vulgar)و بازخوانی صرف فیزیک ارسطوست. شارحان متعددی از جمله دریدا، ملابو، ترایورز و دیگران نقدهایی بر این نحوه تفکر هیدگر وارد دانسته ;اند. یکی از مهمترین نقدها در تفسیر هیدگر از زمان هگل این است که نقد او صرفاً مبتنی بر فلسفه طبیعت هگل و نه بر اساس تمامی دقائق فلسفه اوست. در این بررسی نشان داده می ;شود که او همچنین در این مساله، بیش از اندازه در نقش صوری زمان به عنوان نفیِ نفی اغراق کرده است. در پایان نتیجه ;گیری می ;شود برخلاف تفسیر هیدگر، آینده بخش مهمی از فلسفه هگل است و مراحل متعددی از زمان در فلسفه او وجود دارد. بدین ترتیب زمان هگل را عرفی و متعارف دانستن، مورد تردید قرار می گیرد.

An Investigation of Heidegger's Critique of Hegel's Notion of Time

One of the Heidegger's encounters with Hegel is his Critique of Hegel's Notion of Time. Heidegger believes that Hegel's concept of time is past time, the vulgar understanding of time and simply a paraphrase of Aristotle's Physics. Several commentators like Derrida, Malabou, Trivers and others launched critiques on this mode of Heidegger’s thinking. One of the most important critiques on Heidegger's interpretation of Hegel's time is that his critique is based upon a limited interpretation of Hegel's philosophy of nature but not upon all minutiae of Hegel's philosophy. This study also shows that in this case he overestimates the formal characterization of time as the negation of negation. Finally, we conclude that, in spite of Heidegger's interpretation, the future is an important part of Hegel's philosophy and there are several stages of time in his philosophy. Thus, we can question the vulgar understanding of Hegel's time.