شکل زمانی تجربه‌های ادراکی

این نوشتار ماهیت وجودشناختی تجربه‌های ادراکی را بررسی می‏کند و به دنبال دسته‌بندی آن‏ها در چارچوب متافیزیکی است. برخلاف مباحث مرسوم در رابطه با محتوا و ویژگی پدیداری تجربه‌ها، این بحث ماهیت زیربنایی تجربه‌ها را از نظر تعلق به مقوله‏های وجودشناختی بررسی می‌کند. دیدگاه رایج تجربه‌های ادراکی را رویدادهایی ذهنی‌ می‌داند که محتوایشان جهان را بازنمایی می‌کند. با وجود این دیدگاه، این پرسش همچنان باقی است که آیا تجربه‌ها از نظر وجودشناختی در مقوله رویداد مندرج می‏شوند. این نوشتار در وهله نخست دیدگاه الکس برن را توضیح می‌دهد که در دلایل مبتنی بر زبان طبیعی و درون‌نگری برای طبقه‌بندی تجربه‌های ادراکی در مقوله رویداد مناقشه می‌کند. سپس، برن با مقایسه تجربه‌های ادراکی با گرایش‌های گزاره‌ای مانند باور دیدگاهی جایگزین را مطرح می‌کند؛ از ‌این ‌رو، تجربه‌ها اصلاً رویداد نیستند، بلکه همانند باورها، قرار گرفتن در حالت‌هایی هستند که سوژه را با محتوا مرتبط می‌کنند. به نظر می‌رسد برن با طرح این دیدگاه، اولاً، تمایز وجودشناختی بین حالت و رویداد را می‏پذیرد و ثانیاً، حالت بودن تجربه‌های ادراکی را ترجیح می‌دهد. با بررسی ساختارهای زمانی پدیده‌ها (شکل زمانی)، به این پرسش پاسخ می‌دهم که آیا تمایز میان رویداد و حالت وجودشناختی است یا اینکه این دو صرفاً شیوه‌هایی مختلف برای بیان توصیف‌های ما از پدیده‌ها در زبان هستند. طی طرح مباحثی در رابطه با موضوع استمرار اشیای فیزیکی، در نهایت به این نتیجه می‌رسم که تعیّن در لحظه ممکن است ملاکی خوب برای تمایز میان دو مقوله حالت/رویداد باشد. در نهایت، استدلال خواهم کرد که ویژگی‌های تجربی ویژگی‌هایی پویا هستند و تمثّل ‌یافتن این ویژگی‌ها توسط سوژه تجربه‌های ادراکی را در مقوله واقع‌شوندگان، مشخصاً رویدادها، قرار می‌دهد.

the temporal shape of perceptual experiences

this paper delves into the ontological nature of perceptual experiences, seeking to categorize them within a metaphysical framework. contrary to the orthodox debates about the content and phenomenal character of experiences this discussion examines their underlying nature as belonging to ontological categories. the common perspective considers perceptual experiences as mental events whose content represents the world. despite this, the question remains whether these experiences can be ontologically classified as events. at first, this paper accounts for alex byrne’s view, which disputes reasons based on ordinary language and introspection for classifying perceptual experiences as events. byrne then compares perceptual experiences to propositional attitudes and beliefs, suggesting an alternative view. thus, experiences are not events at all but rather states that, like beliefs, relate the subject to content. it appears that byrne, by proposing this, firstly acknowledges the ontological distinction between states and events and secondly, gives precedence to the notion of perceptual experiences as states. by examining the temporal structures of phenomena (temporal shape), i address whether the distinction between different categories, including events and states, is ontological or merely different ways of expressing our descriptions of phenomena in language. through discussions on the issue of the persistence of physical objects, i ultimately conclude that determination at the moment can serve as a good criterion for distinguishing the two categories of state/event. finally, i will argue that experiential properties are dynamic, and their instantiation by the subject places perceptual experiences in the category of occurrents, specifically events.