دفاعی از اصل گرایی اخلاقی راسی در تقابل با خاص گرایی جاناتان دنسی

هدف پژوهش حاضر، دفاعی از اصل‌گرایی در استدلال اخلاقی است. براین‌اساس، کبرای استدلال را یک اصل اخلاقی تشکیل می‌دهد؛ اما همچنین موقعیت و وضعیتی که فعل در آن قرار دارد، می‌تواند مقدمۀ دیگر استدلال به شمار آید. در این پژوهش، ابتدا گزارشی از اصل‌گرایی راسی ارائه می‌شود، سپس نقدها و اعتراضات دنسی بر رویکرد راس دربارۀ اصل‌گرایی تبیین می‌شود. درادامه، ضمن نقد خاص‌گرایی دنسی، دوباره به اصل‌گرایی راسی پرداخته و از آن دفاع خواهد شد. نتیجۀ این مباحث این خواهد بود که در یک استدلال اخلاقی باید همۀ جوانب، اعم از اصل و موقعیت و وضعیت را در نظر گرفت و رویکردهای مطلق‌گرایی افراطی و اصل‌گرایی اخلاقی حداکثری موفق نیستند؛ زیرا دستِ‌کم نمی‌توانند مشکل تعارض اخلاقی را حل کنند.

Moving from Ross’s Principlism to Moderate Principlism in Moral Reasoning

The present study aims to defend moderate moral principlism in moral reasoning. According to this type of principlism in a moral argument although one of the premises of the argument is a moral principle, the position and situation in which the action is performed can be considered as another premise of the argument. To clarify and defend this principlism, it is necessary to analyze and examine competing approaches such as racial originality and moral particularism to provide a basis for endorsing this view. In this research, first, a report on Ross’s principlism and his definition of principlism is presented. Dency’s critiques and objections to Ross’s definition are then expressed, and at the same time, Dency’s particularism is examined. Finally, moderate moral principlism is defended. The result of the above arguments will be that in a moral argument all aspects must be considered including principle, position and situation and the approaches of extreme absolutism and moral principlism are not maximally successful, because at least they cannot solve the problem of moral conflict.