مطالعۀ ماهیت «فضای اسطوره‌ای» برمبنای آرای ارنست کاسیرر

«اسطوره» ازمنظر ارنست کاسیرر، فیلسوف بزرگ نوکانتی، یکی از اولین و مهم‌ترین فرم‌های شناختی است. انسان برای آگاهی از هستی، به‌یک‌باره از فرم تعقلی شناخت آغاز نکرده و پیش از آن، دوره‌ای طولانی از زندگی خویش را با معرفتی ابتدایی سر ‌کرده ‌است که این فرم آغازین معرفتِ انسانی با عنوان «آگاهی‌ اسطوره‌ای» معرفی می‌شود. ادراکات و جهان شکل‌یافته در این فرم از آگاهیْ محتواها و ویژگی‌هایی دارد که فهم و پذیرش آنها با معیارهای دانش نظری امروز چندان آسان نیست؛ بنابراین، این محتواها را باید در چهارچوب دستگاه شناختی اسطوره‌ای مطالعه کرد. در آگاهی اسطوره‌ای مقوله‌هایی مانند «فضا»، «زمان» و «عدد» با عنوان «واسطه‌های ادراکی» معرفی می‌شود. مسئلۀ اصلی در این مقاله، شناسایی ماهیت و اصول شکل‌دهندۀ «فضای اسطوره‌ای» و نیز نوع تجسمِ عینی آن در مقایسه با فضای ادراک حسی و فضای هندسی است. برای رسیدن به این هدف، با مطالعۀ دقیق آثار کاسیرر و بررسی مصداق‌های عینی این فضا در تمدن‌های کهن، علاوه‌بر بررسی جایگاه، قوانین و الگوهای حاکم در شکل‌گیری و نوع تجسم فضا در آگاهی اسطوره‌ای، مقایسه‌ای نیز از ویژگی‌های این فضا با فضای ادراک حسی و فضای انتزاعی هندسی انجام گرفته است.

The Study of the Nature of Mythical Space in Ernst Cassirer’s Views

Ernst Cassirer, a NeoKantian philosopher, believes that myth is one of the primary and most important cognitive forms. To get a grasp on being, humans have not begun from a conceptual knowledge overnight, rather they have long spent their lives on acquiring basic knowledge. This basic human knowledge is known as mythical knowledge. In this type of knowledge, perceptions and formedworld have certain characteristics that cannot easily be perceived and affirmed by today’s theoretical knowledge. Therefore, such characteristics should be studied within a mythical cognitive framework. In mythical knowledge, such components as space, time, and numbers are known as perceptual mediators. This research investigated the nature and principles that form the mythical space and its objective embodiment compared with sensory perception and geometric spaces. In so doing, Ernst Cassirer’s works were studied thoroughly and objective instances of mythical space were reviewed in ancient civilizations. Moreover, the place, rules, and patterns governing the formation of mythical knowledge and its spatial embodiment were studied and such space’s characteristics were compared with sensory perceptions and abstract geometrical spaces.