خوانش هگل از تراژدی ادیپوس در کلونوس

این پژوهش با اتکا بر متن پدیدارشناسی روح به شرح هگل از تراژدی ادیپوس در کلونوس می‌پردازد. ازآن‌رو که هگل هنر را حاصل روح دوران و برآمده از فرهنگ و اخلاقیات جوامع می‌داند، به‌واسطۀ خوانش تراژدی یونانی در روح جامعۀ یونانی تامل می‌کند. ویژگی شاخص جامعۀ یونان باستان نزد اغلب فیلسوفان «وحدت زندگانی» بود؛ اما هگل معتقد است به‌دلیل آنکه این وحدت نیندیشیده و بی‌واسطه بود، حیات اخلاقیاتی[1] یونانی دچار فروپاشی می‌شود. با وجود آنکه هگل در پدیدارشناسی روح هیچ اشارۀ صریحی به نمایش ادیپوس در کلونوس نمی‌کند، در پژوهش حاضر با تطبیق متن تراژدی ادیپوس در کلونوس با پدیدارشناسی روح، مشخص می‌شود که دریافت هگل از جامعۀ یونان باستان کاملاً با این تراژدی درهم‌تنیده است. هگل با خوانش این تراژدی به تقابل نقش زن/مرد و خانواده/دولت در جامعۀ یونان باستان می‌پردازد. این تقابل‌ها در شخصیت‌های آنتیگونه و ایسمنه (دختران ادیپوس) درمقابل اته‌اکلس‌ و پولونیکس (پسران ادیپوس) ظهور می‌یابد. درادامه هگل درخلال شرح جنگ دو برادر پدیدۀ «جنگ» را نیز در مناسبت با ایجاد وحدت در جامعه بررسی می‌کند که بخشی از فلسفۀ سیاسی هگل به شمار می‌آید.

Hegel’s reading of the tragedy of Oedipus at Colonus

This article draws on Hegel’s description of the tragedy of &Oedipus at Colonus& based on the text of &Phenomenology of spirit&. Because Hegel considers art to be the product of the spirit of the times and believes it emerges from the culture and ethics of societies, he reflects on the spirit of Greek society through reading Greek tragedy. The most prominent feature of ancient Greek society has been the &unity of life& among most philosophers. But Hegel believes that because this unity was unconsidered and immediate, the Greek ethical life (Sittlichkeit) collapses. Although Hegel in the phenomenology of spirit makes no direct reference to the play of Oedip’s at Clonus, this article compares the text of phenomenology with the text of the tragedy of Oedipus at Colonus and reveals that Hegel’s understanding of ancient Greek society is completely intertwined with the aforementioned tragedy.Hegel’s reading of this tragedy focuses on the confrontation between the roles of woman/man and family/state in ancient Greek society. These confrontations appear in the characters of Antigone and Ismene (daughters of Oedipus) against Eteocles and Polynices (sons of Oedipus). While describing the war between two brothers, Hegel goes on to describe the &war& phenomenon in the context of the establishment of unity in the society, which is part of Hegel’s political philosophy.