>
Fa   |   Ar   |   En
   نسبت طرح واره سازی و انضمامی سازی در زیبایی شناسی پدیدارشناختی اینگاردن  
   
نویسنده خلیلیان محمدامین ,علیا مسعود ,مصطفوی شمس الملوک
منبع متافيزيك - 1398 - دوره : 11 - شماره : 28 - صفحه:1 -12
چکیده    رومن اینگاردن یکی از برجسته ترین نمایندگان زیبایی شناسی پدیدارشناختی است. اینگاردن بنیان پدیدارشناسی خود را بر زیبایی شناسی استوار می کند. او برای اثر هنری موجودیتی متفاوت قائل است. آثار هنری به باور او ابژه هایی متعین و خودآیین نیستند و برای هستی یافتن به کنش های قصدی خالق و مخاطبانشان وابسته اند. اثرهنری ابژه قصدی بین الاذهانی به حساب می آید و اثر موسیقایی یکی از بهترین مصادیق ابژه قصدی محسوب می شود. در این مقاله از رهگذر بررسی دو مفهوم اساسی طرح واره سازی و انضمامی سازی، گام به گام نشان خواهیم داد که در نظر اینگاردن این ابژه قصدی ساختاری طرح واره و ناتمام دارد که با امکان انضمامیت یافتن به ابژه زیباشناختی مبدل می شود. اثر هنری ساختار معناشناختی بسته ای نیست که به دست مخاطب آشکارگردد، بلکه موجودیتی گشوده است که معنای آن از میان انضمامیت یابی های متنوع بر می آید. بدین سان، اینگاردن با طرح این تمایزات هستی شناسانه، اثر هنری را به موجودیتی همواره زنده و نوشونده تبدیل می کند.
کلیدواژه زیبایی شناسی پدیدارشناختی، اثرموسیقایی، ابژه قصدی، انضمامی سازی، طرح واره سازی، نقاط عدم تعین، ناتمام بودگی
آدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, دانشکده حقوق و الهیات و علوم سیاسی, ایران, دانشگاه هنر, دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر, گروه فلسفه هنر, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال, دانشکده علوم انسانی, گروه فلسفه, ایران
پست الکترونیکی sh_mostafavi@yahoo.com
 
   The Relationship Between Schematization and Concretization in Ingarden’s Phenomenological Aesthetics  
   
Authors Khalilian Mohammadamin ,Olia Masoud ,Mostafavi ShamsAlMolouk
Abstract    Roman Ingarden is a significant figure in phenomenological Aesthetics. Generally, his phenomenological studies are in the realm of Aesthetics. He believes that the work of art has a peculiar mode of being. Based on his viewpoint, the work of art is not a wholly determined and autonomous object, and its being depends upon the intentional acts of the creator and the reader. In fact, the work of art is “an intersubjective intentional object” of which the musical work is one of the best example. This article considers the relation of two fundamentally phenomenological terms: Schematization and Concretization. Based on these terms and step by step, we show that the work of art as an intentional object has schematic and incomplete structure and by its concretizations changes into aesthetic object. Work of art is not a closed cognitive structure manifested by the reader. It is an “open entity” the meaning of which arises from its concretizations. Thus, work of art is an eternally alive and novel entity.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved