تمایز گردآوری/داوری از نظر رایشنباخ و پوپر

یکی از نظریه‌های مهم در فلسفه‌ی علم، تمایز میان مقام گردآوری و مقام داوری است که هنوز درباره‌ی ابعاد و لوازم آن بحث و گفتگو می‌شود. رایشنباخ و پوپر هر یک با هدفی متفاوت در باب این مساله اندیشیده و قلم زده‌اند. رایشنباخ با طرح این تمایز، می‌توانست نقدهای وارد بر استقراء را پاسخ گوید. پوپر نیز به‌منظور حل مساله‌ی زمینه‌مندیِ معرفت به بحث از تمایز گردآوری/داوری پرداخت. از نگاه هر دو فیلسوف، مقام گردآوری را نمی‌توان منحصر به روش و معیار خاصی نمود و روش‌مندی صرفاً در مقام داوری متعیّن است، اما هر کدام مولفه‌ای خاص برای این روش‌مندی، به‌خصوص در مفهوم‌سازی بازسازی عقلانی برشمرده‌اند. کاربست تمایز گردآوری/داوری از جانب رایشنباخ و پوپر در فلسفه‌ی علم از چند جهت قابل نقد و تامل است: نخست، تبدیل تمایز گردآوری/داوری از تمایزی بی‌ضرر، به یک دوگانگی متافیزیکی مطلق، که با ایجاد نسخه‌پیچی و چارچوب‌سازی در روند پژوهش علمی، تحرّک و پویایی را از محقق می‌ستاند. دوم، تفکیک مقام گردآوری و داوری برخاسته از نگاهی ساده‌انگارانه به جریان تولید علم است، لذا این دو مقام را باید درهم‌تنیده دانست. سوم، نقش‌آفرینی پیش‌فرض‌ها در ردّ/قبول فرضیه‌ها در مقام داوری که بیانگر تاثیر مولفه‌های تاریخی، روان‌شناختی و جامعه‌شناختی بر فرآیند شکل‌گیری علم است. چهارم، هم‌کنشی ساختار درونی و بیرونی علم به‌منظور فهم درست جنبه‌های اصلی و مهمِ تحولات علمی.

The distinction discovery/justification from view Reichenbach and Popper

One of the major theories in the philosophy of science is the distinction between context of discovery and context of justification, which still is debate on its dimensions and equipment. Reichenbach and Popper each have a different purpose on this issue. Reichenbach, with the design of the distinction, could respond to criticism of induction. Popper also discussed the distinction between discovery/justification in order to solve the problem background of knowledge. From the perspective of both philosophers, the context of discovery cannot uniquely have chosen, and methodology is merely determined by context of justification, but each of them has special components for this methodology, especially in the conceptualization of rational reconstruction. The application of the distinction discovery/justification by Reichenbach and Popper in the philosophy of science, can it can be criticized and reflected in several ways. first the conversion of the distinction discovery/justification from harmless distinction into an absolute metaphysical dichotomy, which is made by making an optometrist and framework in the process of scientific research, mobility and dynamism from the researcher. Second, separation context discovery and justification originated from a simplistic look at the flow of science production, so these two positions should have considered intertwined. Third, the role played by presuppositions in rejecting/accepting hypotheses as an arbitration that reflects the impact of historical, psychological and sociological components on the process of the formation of science. Fourth, the interaction of the internal and external structure of science in order to, properly understand the main aspects of scientific developments.