سرمایه در گردش، عملکرد شرکت و محدودیت‌های مالی: شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران

این پژوهش رابطه بین سرمایه در گردش و عملکرد شرکت را مورد بررسی قرار داده است و با توجه به اینکه شرایط مالی ممکن است نقش مهمی در این رابطه داشته باشد چگونگی ارتباط بین سطح بهینه سرمایه در گردش با محدودیت‌های مالی آزمون شد. نمونه مورد نظر شامل 82 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1388 تا 1392 است. کیوتوبین به عنوان مولفه عملکرد شرکت و از چرخه تجاری خالص به عنوان معیار سرمایه در گردش استفاده شده است و متغیرهای نسبت سود تقسیمی، پوشش بهره، شاخص ww، شاخص kz و جریان وجه نقد معیارهای محدودیت مالی می‌باشد. به منظور آزمون فرضیه‌ها از تجزیه و تحلیل رگرسیونی با استفاده از روش داده‌های تابلویی (اثرات ثابت) بهره گرفته شده است. نتایج به‌دست آمده بیانگر این است که بین سرمایه در گردش و عملکرد شرکت رابطه یو شکل معکوسی وجود دارد و سطح بهینه سرمایه در گردش برای شرکت‌هایی که محدودیت مالی (غیر از پوشش‌بهره) بیشتری دارند، کمتر است.

Working Capital, Corporate Performance and Financial Constraints: Evidence from Listed Firms in Tehran Stock Exchange

This study investigates the relationship between working capital and corporate performance and keeping in mind that financial situations may have an important role in this regard, the relationship between the optimal level of working capital with financial constraints was examined. The sample consists of 82 companies listed in Tehran Stock Exchange during the period from 1388 to 1392. Tobin’s Q is used as a proxy for corporate performance, while net trade cycle (NTC) is used as proxy for working capital and dividend (DIV), Interest coverage (IC), ww index (WW), kz index (KZ), cash flow (CF)  used as a proxy for financial constraints.The panel regression analysis (with fixed effect) is utilized to test the hypotheses. The results show that there is an inverse ushaped relationship between the working capital and corporate performance and the optimal level of working capital for companies that have greater financial constraints (except Interest coverage) is lower.