هماهنگی تصمیمات شناسایی و افشا در گزارشگری عدم‌قطعیت‌ها: بررسی رابطه بین محافظه‌کاری شرطی و افشای ریسک

محافظه‌کاری حسابداری و افشای ریسک، دو سیاست اطلاعاتی هستند که مدیران می‌توانند برای انتقال عدم قطعیت‌های تجاری به استفاده‌کنندگان برون‌سازمانی استفاده کنند. انتظار می‌رود مدیران با در نظر گرفتن هزینه و منفعت این دو استراتژی‌ گزارشگری، بین رویه‌ شناسایی و افشای کیفی اطلاعات ریسک هماهنگی یا تبادل ایجاد کنند. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین محافظه‌کاری شرطی حسابداری و افشای ریسک و همچنین، تاثیر تامین مالی ازطریق بدهی و بیش‌اطمینانی مدیران بر انتخاب بین این دو سیاست اطلاعاتی توسط مدیران با استفاده از مدل رگرسیون چندگانه و بر مبنای نمونه 870 سال - شرکت در دوره زمانی 1390 تا 1399 می‌پردازد. وجود رابطه مثبت و معنادار بین محافظه‌کاری شرطی و افشای ریسک نشان می‌دهد مدیران از محافظه‌کاری شرطی و افشای ریسک به‌عنوان دو سیاست اطلاعاتی مکمل در جهت کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و هزینه‌های نمایندگی استفاده می‌کنند. همچنین، مدیران با اعمال محافظه‌کاری شرطی بیشتر، سطح افشای ریسک را بهبود می‌بخشند تا در تناسب با سطح عدم‌اطمینان درک‌شده توسط استفاده‌کنندگان، یکنواختی بین اطلاعات کمی و کیفی حفظ شود. نیاز به تامین مالی ازطریق بدهی دارای تاثیر منفی و معنادار و ویژگی بیش‌اطمینانی مدیران فاقد تاثیر معنادار بر ارتباط بین سطح محافظه‌کاری شرطی و سطح افشای ریسک شرکت‌ها است. شرکت‌های با نیاز بالاتر به تامین مالی ازطریق بدهی، از محافظه‌کاری شرطی بالاتری نسبت به افشای ریسک به‌منظور کاهش هزینه بدهی استفاده می‌کنند. نتایج نشان می‌دهند هزینه‌ها و منافع نسبی گزارشگری محافظه‌کارانه و افشای ریسک بر سیاست‌های گزارشگری مالی دربارۀ ریسک‌ها و عدم‌قطعیت‌ها اثرگذارند.

coordination of recognition and disclosure decisions in uncertainties reporting: investigating the relationship between conditional conservatism and risk disclosure

accounting conservatism and risk disclosure are two information policies that managers can use to transfer business uncertainties to external users. managers are expected to coordinate their reporting and disclosure choices by considering the cost and benefit of these two choices when making financial reporting decisions and coordinate or trade off the two options of conservatism and risk disclosure. this study investigated the relationship between conditional conservatism and risk disclosure. it also analyzed the effect of the factors of the level of debt financing needs and the manager's overconfidence by using a multiple regression model based on the sample of 87 companies listed on the tehran stock exchange for the period of 2011 to 2020. the results indicate that managers use conditional conservatism and risk disclosure as two complementary information policies to reduce information asymmetry and agency costs. by applying more conditional conservatism, managers improve the level of risk disclosure in proportion to the level of uncertainty perceived through risk disclosure by users to maintain consistency between quantitative and qualitative information. the debt financing needs has a negative and significant effect, and the overconfidence characteristic of managers has no significant effect on the relationship between the level of conditional conservatism and the level of risk disclosure of firms. companies with a higher debt financing needs use more conditional conservatism than risk disclosure to reduce debt costs. the results show that the relative costs and benefits of conservative reporting and risk disclosure affect financial reporting policies regarding risks and uncertainties.