نقش توانایی مدیریت در پیش‌بینی بحران مالی

از آنجا که مدیریت ضعیف یکی از مهم‌ترین عوامل شکست تجاری شناخته می‌شود، انتظار می‌رود توانایی مدیریت متغیری سودمند برای پیش‌بینی بحران مالی باشد؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بهبود عملکرد الگوهای پیش‌بینی بحران مالی با استفاده از توانایی مدیریت به‌عنوان یک متغیر پیش‌بین است. در این راستا، با استفاده از داده‌های نمونه‌ای شامل 201 سال شرکت بحران‌زده و 201 سال شرکت سالم پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زمانی 1385 تا 1394، عملکرد الگوهای پیش‌بینی بحران مالی مبتنی بر نسبت‌‌های مالی و مبتنی بر نسبت‌های مالی و توانایی مدیریت مقایسه شد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد عملکرد الگوهای پیش‌بینی بحران مالی با حضور توانایی مدیریت به‌طور معنا‌داری بیشتر از الگوهای مبتنی بر نسبت‌های مالی در روش‌های طبقه‌بندی‌کننده‌ تجمیعی بوستینگ، بگینگ و جنگل‌های چرخشی است. به‌بیان دیگر، افزودن توانایی مدیریت به الگوهای پیش‌بینی بحران مالی، دقت آنها را افزایش می‌دهد. همچنین، یافته‌های پژوهش حاضر حاکی از آن است که هرچه فاصلۀ دورۀ زمانی پیش‌بینی با وقوع بحران مالی بیشتر باشد، لحاظ‌کردن توانایی مدیریت در الگوهای پیش‌بینی بحران مالی عملکرد آنها را به میزان بیشتری بهبود می‌بخشد. بر اساس یافته‌های پژوهش نتیجه‌گیری می‌شود توانایی مدیریت، متغیری ارزشمند در پیش‌بینی بحران مالی است.