تاثیر محافظه‌کاری شرطی بر سررسید بدهی و رشد ناشی از تامین مالی خارجی با درنظر‌گرفتن سازوکارهای نظام راهبری شرکتی

جدایی مدیریت از مالکیت، به عدم‌تقارن اطلاعاتی بین مدیران و مالکان شرکت‌ها منجر شده است. از راهکارهای سودمند برای کاهش عدم‌تقارن اطلاعاتی بین مدیران، مالکان و اعتباردهندگان، محافظه‌کاری حسابداری، کوتاه‌تر شدن سررسید بدهی‌ها و استقرار نظام راهبری شرکتی قوی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر محافظه‌کاری شرطی بر سررسید بدهی و رشد ناشی از تامین مالی خارجی و همچنین، تاثیر قوت و ضعف نظام راهبری شرکتی بر میزان این تاثیرگذاری‌هاست. در راستای هدف پژوهش، چهار فرضیه تدوین شد. برای آزمون این فرضیه‌ها با استفاده از روش حذف نظام‌مند‌، نمونه‌ای متشکل از 159 شرکت از بین شرکت های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1385 تا 1394 انتخاب ‌و از الگوی رگرسیونی چند‌متغیره به روش داده های ترکیبی استفاده ‌شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد ‌محافظه‌کاری شرطی بر سررسید بدهی تاثیر مثبت دارد؛ اما برخلاف انتظار، بر رشد ناشی از تامین مالی خارجی تاثیر منفی دارد. همچنین، نتایج بیانگر این مطلب است که بین تاثیر محافظه‌کاری شرطی بر سررسید بدهی و رشد ناشی از تامین مالی خارجی در شرکت‌های با نظام راهبری شرکتی قوی و ضعیف تفاوت معنادار وجود دارد.