ارزیابی رشد و عملکرد بالنگوی شهری (.lallemantia iberica (m. bieb.) fisch. & c.a.mey) در کشت مخلوط با خرفه (portulaca oleracea l.) تحت تاثیر کود زیستی نیتروکسین و اوره

امروزه استفاده از کشت مخلوط و کاربرد کودهای زیستی اهمیت فراوانی در نظام کشاورزی پایدار دارند. به همین دلیل، به منظور ارزیابی اثر کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن دار بر کشت مخلوط خرفه  و بالنگوی شهری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، در سال 1394 انجام شد. فاکتور اول سیستم کشت در پنج سطح، شامل کشت خالص خرفه و بالنگوی شهری و کشت مخلوط خرفه و بالنگوی شهری با نسبت های 100:25، 100:50 و 100:75 (به ترتیب بالنگو: خرفه) و فاکتور دوم کاربرد کود در چهار سطح عدم کاربرد کود، کود شیمیایی نیتروژن دار (اوره)، کود زیستی نیتروکسین و کاربرد تلفیقی 50% کود اوره + کود زیستی نیتروکسین بود. نتایج نشان داد که کشت مخلوط سبب افزایش کلروفیل نسبی هر دو گونه شد. بیشترین مقدار عملکرد دانه بالنگوی شهری (80/172 گرم بر متر مربع) در تیمار کشت خالص بالنگوی شهری به همراه کاربرد تلفیقی50% کود شیمیایی نیتروژن دار + کود زیستی نیتروکسین ثبت شد. کاربرد کود عملکرد موسیلاژ دانه بالنگوی شهری را افزایش داد. بیشترین مقدار عملکرد موسیلاژ (04/3 گرم بر متر مربع) مربوط به تیمار کاربرد تلفیقی50% کود شیمیایی نیتروژن دار + کود زیستی نیتروکسین بود. محاسبه نسبت برابری زمین نشان داد که تیمار کشت مخلوط 50% بالنگوی شهری + 100% خرفه به همراه کاربرد تلفیقی 50% کود شیمیایی نیتروژن دار + کود زیستی نیتروکسین، کارایی بیشتری (ler=1.61) نسبت به سایر تیمارها داشت.