تاثیر پایه پیوندی و مقادیر مختلف ورمی کمپوست بستر بر رشد، عملکرد و کیفیت میوه گوجه‌فرنگی

به منظور بررسی تاثیر پیوند و ورمی کمپوست بر رشد، عملکرد و خصوصیات کیفی گوجه فرنگی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 4 تکرار در سال 1392 در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش شامل پایه های مختلف (رقم سیندا پیوند شده روی پایه های یدی ، کینگ کنگ و بدون پیوند (شاهد) و درصدهای مختلف ورمی‌کمپوست (صفر، 15، 30، 45 و 60 درصد) بود. پارامترهای اندازه گیری شده شامل سطح برگ، شاخص سبزینگی، هدایت روزنه ای، تعداد خوشه و گل، دوره رشد میوه، تعداد میوه، میانگین وزن میوه، عملکرد، کل مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و میزان فسفر و پتاسیم در بخش هوایی گیاه بود. نتایج نشان داد که انجام پیوند، تعداد روز تا گلدهی در گیاهان پیوند شده را در مقایسه با گیاهان شاهد افزایش داد. با افزودن ورمی کمپوست به بسترها تعداد خوشه، گل و میوه گیاهان، اسید قابل تیتراسیون و کل مواد جامد محلول افزایش قابل توجهی نشان داد، اما میانگین وزن و اندازه میوه ها با کاربرد این کود کاهش یافت. افزودن ورمی کمپوست به بسترهای کشت، میزان فسفر و پتاسیم بخش هوایی گیاهان را نیز بهبود بخشید. برهمکنش پایه پیوندی و کاربرد ورمی کمپوست نیز بر عملکرد گیاهان و دوره رشد میوه ها موثر واقع شد. در مجموع کاربرد ورمی کمپوست همراه با پیوند روی پایه های ’یدی‘ و ’کینگ کنگ‘ می تواند منجر به بهبود رشد رویشی و عملکرد در گیاهان گوجه فرنگی گردد.