ارزیابی عملکرد کمی و کیفی ذرت علوفه‌ای و ریحان تحت تاثیر کودهای زیستی، شیمیایی و تلفیقی نیتروژنی در کشت مخلوط

به منظور ارزیابی اثر کودهای زیستی، شیمیایی و تلفیقی نیتروژن بر عملکرد و برخی از صفات کیفی ذرت علوفه ای و ریحان در کشت مخلوط افزایشی، آزمایشی در طی سال های 1393 و 1394 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه لرستان اجرا شد. فاکتور اول کاربرد کود در چهار سطح: عدم کاربرد کود، کود شیمیایی نیتروژن، کود زیستی نیتروکسین و کاربرد تلفیقی 50 درصد کود نیتروژن + کود زیستی نیتروکسین و فاکتور دوم الگو های کشت مخلوط شامل کشت خالص ذرت علوفه ای و ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه ای +25 % ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه ای + 50 % ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفه ای+ 75 % ریحان و کشت مخلوط ذرت علوفه ای + 100 % ریحان بود. نتایج نشان داد که تیمار کود تلفیقی دارای بیشترین میزان پروتئین (43/9 درصد) بود، اما از لحاظ عملکرد و اجزای عملکرد ذرت علوفه ای، تیمار کود شیمیایی نسبت به سایر تیمارهای کودی برتر بود. کشت خالص ذرت دارای بیشترین وزن تر و خشک برگ، عملکرد تر و خشک علوفه و پروتئین بود. کشت خالص ریحان به همراه تلفیق کود زیستی+ 50% کود شیمیایی در سال دوم بیشترین مقدار وزن تر و خشک را بدست آورد. بیشترین میزان نسبت برابری زمین (566/1) در هر دو سال زراعی مربوط به تیمار کشت مخلوط ذرت علوفه ای + 100 % ریحان به همراه کود زیستی بود. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد استفاده از کود تلفیقی به عنوان راهکاری به منظور کاهش مصرف کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار در نظر گرفته شود.