ارزیابی عملکرد گندم پاییزه(Triticum Aestivum L.) و زیست توده علف های هرز تحت رژیم های مختلف آبیاری و الگوهای کشت

توان رقابتی گیاه زراعی و علف هرز می تواند تحت تاثیر الگوی کاشت، با تغییر ساختار کانوپی و فراهمی آب و میزان آب در دسترس قرار گیرد. بنابراین آزمایشی با هدف بررسی تاثیر رژیم های مختلف آبیاری بر رشد علف های هرز و عملکرد گندم تحت الگوهای مختلف کاشت، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال زراعی 1391-1390 انجام شد. آزمایش به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد بررسی در این آزمایش شامل رژیم آبیاری در سه سطح آبیاری معمولی، کم آبیاری (آبیاری بعد از کاشت، مرحله گلدهی) و دیم کامل به عنوان کرت اصلی و الگوهای مختلف کاشت در چهار سطح شامل کشت تک ردیف بر روی پشته، کشت تک ردیف داخل جوی، کشت سه ردیف بر روی پشته های عریض و کشت سه ردیف داخل جوی به عنوان کرت های فرعی بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه گندم در رژیم آبیاری معمولی در الگوی سه ردیف روی پشته با میانگین عملکرد 8/3437 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در شرایط کم آبیاری و دیم در الگوی یک ردیف داخل جوی به ترتیب با میانگین 3/2574 و 2/1868 کیلوگرم در هکتار بالاترین عملکرد حاصل شد. در رژیم های مختلف آبیاری، کمترین زیست توده علف هرز در داخل جوی ها در الگوی کاشت یک ردیف داخل جوی مشاهده شد. همچنین بررسی علفهای هرز روی پشته ها نشان داد که الگوی کاشت یک ردیف داخل جوی در آبیاری معمولی و دیم، و الگوی کاشت سه ردیف روی پشته در رژیم کم آبیاری دارای کمترین زیست توده علف هرز بود. به طورکلی الگوی یک ردیف داخل جوی، زیست توده علف های هرز را به مقدار 4/67، 9/14 و 60 درصد نسبت به الگوهای سه ردیف داخل جوی، سه ردیف روی پشته و یک ردیف روی پشته کاهش داد.