استفاده از کمپوست شیرین‏بیان (glycyrrhiza glabra) درکاهش اثر تنش کم آبی در خیار گلخانه‏ای

امروزه به منظور تولید محصول سالم سعی می‏شود که از کمپوست و سایر کو‏دهای آلی به عنوان جایگزینی برای کودهای شیمیایی استفاده شود، زیرا مصرف بی‏رویه کود‏های شیمیایی ممکن است خطراتی برای سلامتی انسان داشته و موجب شوری یا آلودگی زمین‏های کشاورزی شود. با توجه به کمبود مواد آلی در اغلب خاک‏های مناطق خشک و نیمه خشک ایران، مصرف کمپوست از پسماندهای آلی می‏تواند ظرفیت نگهداری آب خاک را افزایش دهد. به منظور بررسی تاثیر استفاده از کمپوست شیرین‏بیان بر کاهش تنش آبی خیار گلخانه‏ای (رقم نگین)، پژوهشی در گلخانه‏ی تحقیقاتی در شهرستان فسا در سال 1392 انجام شد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح پسماند ریشه شیرین‏بیان به صورت پوسیده شده (0 ،10 ،20 و 40 درصد وزنی خاک گلدان) و سه سطح رطوبتی خاک (50%، 75% و 100% ظرفیت زراعی) بود. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش میزان پسماند‏های شیرین‏بیان، سبب افزایش معنی‏داری در وزن خشک و تر اندام هوایی خیار گردید. با کاهش درصد رطوبت زراعی خاک و میزان پسماند شیرین‏بیان از تعداد گل و میوه، ارتفاع بوته و طول میانگره خیار به طور معنی‏داری کاسته شد. اما تیمار 100 درصد رطوبت ظرفیت زراعی و پسماند 40 درصدی شیرین‏بیان سبب افزایش معنی‏داری در وزن تک میوه و عملکرد تک بوته گردید. با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می‏رسد که با کاربرد پسماند شیرین‏بیان در خیار گلخانه‏ای، می‏توان تا حد زیادی تنش‏های رطوبتی وارده به خیار را کنترل نمود.