تاثیر کودهای زیستی، آلی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد انیسون (pimpinella anisum l.)

به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی، آلی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد انیسون آزمایشی در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی کشاورزی دانشگاه یاسوج در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی شامل ورمی کمپوست در سه سطح صفر (شاهد)، پنج و 10 تن در هکتار وکود زیستی ازتوباکتر(بارور -1)، کود فسفات زیستی (بارور -2) و ترکیب بارور یک و دو، کود شیمیایی اوره، نانوکود زیستی و تیمارهای ترکیبی ورمی کمپوست 5/2، 5، 5/7 تن در هکتار با کودهای زیستی بارور یک و دو و ترکیب بارور یک و دو بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بیشترین ارتفاع (63/48 سانتی متر)، تعداد شاخه در بوته (43/12 عدد) و تعداد چتر در بوته (86/22 عدد) در تیمار 10 تن در هکتار ورمی کمپوست مشاهده شد. همچنین بیشترین عملکرد دانه (90/595 کیلوگرم در هکتار) در تیمار کود 10 تن در هکتار ورمی کمپوست به دست آمد که اختلاف معنی دار با تیمار تلفیقی 5/7 تن در هکتار ورمی کمپوست و بارور یک و دو نشان نداد و کمترین مقدار برای صفات فوق در تیمار شاهد (عدم مصرف کود) حاصل شد. در مجموع نتایج حاصله از این بررسی نشان داد که کاربرد کودهای زیستی دارای نقش قابل توجهی در بهبود عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی انیسون بوده و می توان تیمار تلفیقی 5/7 تن در هکتار ورمی-کمپوست و بارور یک و دو را به عنوان تیمار جایگزین برای 10 تن در هکتار ورمی کمپوست از نظر اقتصادی معرفی کرد.