ارتباط چند کشتی همزمان با لگوم ها و کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی با عملکرد و کارآیی زراعی نیتروژن ذرت

به منظور بررسی اثر چند کشتی همزمان با لگوم ها و کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی بر کارآیی زراعی نیتروژن ذرت، این آزمایش در سال 1390 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار روش های مختلف تغذیه گیاهی در سه سطح شامل تلقیح با ازتوباکتر + عدم مصرف نیتروژن، تلقیح با ازتوباکتر + مصرف 5/37 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص بصورت محلول پاشی و تلقیح با ازتوباکتر + مصرف 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بصورت خاک مصرف و تیمار چند کشتی همزمان با گیاهان لگوم در پنج سطح شامل کشت ذرت + یونجه، کشت ذرت + خلر، کشت ذرت + ماش سبز، کشت ذرت + نخود و کشت ذرت + گاودانه بود. نتایج نشان داد که اثر روش های مختلف تغذیه گیاهی بر ارتفاع ساقه، تعداد دانه در بلال، وزن تر بلال، شاخص برداشت لگوم ها، عملکرد بیولوژیکی ذرت، شاخص باروری ذرت، عملکرد دانه لگوم ها، کارآیی زراعی نیتروژن و عملکرد علوفه تر ذرت معنی دار شد. همچنین اثر تیمار چند کشتی همزمان نیز بر تعداد برگ سبز، تعداد دانه در بلال، وزن تر بلال، شاخص برداشت لگوم ها، عملکرد بیولوژیکی ذرت، شاخص باروری ذرت، شاخص برداشت بلال، عملکرد دانه لگوم ها، کارآیی زراعی نیتروژن و عملکرد علوفه تر ذرت معنی دار شد. به طوری که بیشترین و کمترین عملکرد علوفه تر ذرت با میانگین 2/52 و 2/32 تن در هکتار به ترتیب مربوط به تیمار تلقیح با ازتوباکتر + مصرف 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به صورت خاک مصرف + چند کشتی همزمان ذرت و خلر و تیمار تلقیح با ازتوباکتر + عدم مصرف نیتروژن + چند کشتی همزمان ذرت و یونجه بود.