تاثیر کشت مخلوط بر عملکرد و برخی صفات کمی و کیفی شنبلیله و آنیسون

کشت مخلوط در بسیاری از مناطق جهان به دلیل استفاده بهینه از منابع و افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاهان دارویی و زراعی اهمیت یافته است. به منظور ارزیابی تاثیر کشت مخلوط بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک شنبلیله و آنیسون آزمایشی در سال زراعی 1391-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه یاسوج در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل کشت خالص شنبلیله و آنیسون، کشت مخلوط تک ردیفی (یک ردیف آنیسون+ یک ردیف شنبلیله) ، دو ردیفی (دو ردیف آنیسون+ دو ردیف شنبلیله) و سه ردیفی (سه ردیف آنیسون+ سه ردیف شنبلیله) بدون وجین علف‌هرز و همان تیمارها با وجین علف‌هرز بود. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف کشت مخلوط اثر معنی‌داری بر عملکرد دانه و عملکرد زیستی هر دو گونه داشتند و کشت خالص دو گونه در هر دو شرایط وجود و عدم وجود علف‌های‌هرز دارای بالاترین عملکرد دانه و عملکرد زیستی بودند. تیمارها از لحاظ عملکرد روغن، درصد نیتروژن زیست ‌توده و پروتیین کل دانه در شنبلیله و عملکرد روغن و عملکرد اسانس در آنیسون با همدیگر تفاوت معنی‌داری داشتند. نسبت برابری زمین در تمامی تیمارهای کشت مخلوط بالاتر از یک و بین 04/1 تا 39/1 بود که ler بالاتر از یک نشان‌دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص در این الگوهای کشت می‌باشد. در مجموع، کشت مخلوط تک ردیفی این دو گیاه نسبت به تک کشتی، با توجه به بهبود صفات کیفی و افزایش سودمندی آن پیشنهاد می‌گردد.