اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد، شاخص برداشت و درصد اسید کالندیک دو رقم همیشه بهار (Calendula officinalis L.) در شهرستان اراک

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و تراکم مناسب در دو رقم گیاه دارویی همیشه بهار، آزمایشی در سال 1386 به صورت اسپلیت فاکتوریل در 3 تکرار، در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات و کشاورزی اراک اجرا شد. دو تاریخ کاشت (دوم اردیبهشت و دوازدهم اردیبهشت) و چهار تراکم بوته (26، 32، 41 و 57 بوته در متر مربع) و دو رقم (کم پر و پُرپر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد تیمارهای مورد بررسی اثر معنی داری بر وزن خشک گل، گلبرگ، عملکرد دانه، عملکرد زیست شناختی (بیولوژیک)، شاخص برداشت دانه، درصد روغن و درصد اسید کالندیک داشتند. کشت زودتر، افزایش تراکم و استفاده از رقم پُرپر موجب بهبود صفات مذکور به استثنای شاخص برداشت گردید. بالاترین شاخص برداشت در تاریخ کشت دوم با تراکم 26 و با رقم پرپر حاصل شد. تاخیر در کشت موجب کاهش اجزای عملکرد همیشه بهار گردید، به طوری که وزن خشک گل در تاریخ کاشت 12 اردیبهشت نسبت به تاریخ کاشت 2 اردیبهشت 22/18 درصد کاهش یافت. رقم پُرپر نسبت به رقم کم پر دارای عملکرد بالاتری بود، در رقم پُرپر عملکرد زیست شناختی و عملکرد دانه نسبت به رقم کم پر به ترتیب 9 و 10 درصد بیشتر بود. بر اساس برهمکنش سه گانه تیمار های آزمایش بالاترین درصد روغن و اسید کالندیک در رقم پُرپر و در تاریخ کاشت دوم اردیبهشت و با تراکم گیاهی 57 بوته به ترتیب معادل 17 و 51 درصد حاصل گردید.