مقایسه پایداری عملیات کشاورزی در سبزیجات شهرستان جیرفت(مطالعه موردی پیاز، سیب زمینی و گوجه فرنگی)

بر اساس گزارش سازمان های جهانی حدود یک سوم جمعیت امروزی جهان با فقر غذایی مواجه هستند. آمار موجود این واقعیت را روشن می سازد که سیستم های مرسوم کشاورزی در دستیابی به تامین نیاز غذایی بشر ناکارآمد بوده اند. از این رو کشاورزی پایدار به عنوان کارآمدترین راه حل از سوی متخصصان مد نظر قرار گرفته است. به سبب نقش و اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد و اشتغال شهرستان جیرفت و جایگاه سبزیجات در سلامتی مصرف کنندگان، تحقیق حاضر با هدف مقایسه پایداری عملیات کشاورزی سه محصول پیاز، سیب زمینی و گوجه فرنگی در سال زراعی 88-1387 در شهرستان جیرفت صورت پذیرفته است. به این منظور تعداد 197 کشاورز به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی متناسب از بین جامعه آماری انتخاب گردید. نتایج تحقیق نشان داد که 3/52 درصد بهره برداران در گروه با عملیات کشاورزی ناپایدار و نسبتاً ناپایدار قرار دارند و تنها 31 و 7/16 درصد آنها به ترتیب در طبقه نسبتاً پایدار و پایدار قرار می گیرند. نتایج آزمون تجزیه واریانس چند متغیره نشان داد که به طور کلی مزارع سیب زمینی نسبت به مزارع پیاز و گوجه فرنگی در وضعیت نامناسب تری از نظر پایداری عملیات کشاورزی قرار دارند. نتایج همچنین نشان داد که علت پایداری عملیات کشاورزی در گوجه فرنگی کاران نسبت به پیاز و سیب زمینی کاران در مدیریت بهتر کنترل علف های هرز، کشت و مدیریت خاک می باشد، و از سوی دیگر نیز برتری پایداری پیاز کاران نسبت به سیب زمینی کاران در مدیریت کنترل آفات و بیماری ها می باشد.