تاثیر ضایعات چای و زیولیت به عنوان بستر کشت بدون خاک بر رشد و کیفیت میوه گوجه فرنگی

امروزه کمبود آب آبیاری، وجود بیماری های خاک زی، عملکرد و کیفیت پایین محصول در بسترهای خاکی منجر به توسعه سیستم های هیدروپونیک گردیده است. در این پژوهش، تاثیر پنج بستر کشت مختلف شامل ضایعات چای، نسبت های حجمی ضایعات چای: زیولیت (1:3)، ضایعات چای: زیولیت (1:1)، ضایعات چای: زیولیت (3:1) و زیولیت: پرلیت (2:1) به عنوان بستر کشت بدون خاک بر رشد و کیفیت میوه گوجه فرنگی رقم’ گاوریش‘ بررسی گردید. نتایج نشان داد که نوع بستر بر ارتفاع ساقه و طول ریشه و نیز خصوصیات کیفی میوه از جمله سفتی بافت، ویتامین ث، میزان فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی گوجه فرنگی تاثیر معنی داری داشته است. بالعکس، قطر ساقه، تعداد میوه و رنگ میوه ها تحت تاثیر نوع بستر قرار نگرفت. با افزایش حجم ضایعات چای به زیولیت طول ریشه و ارتفاع ساقه کاهش یافته به طوری که بیشترین ارتفاع گیاه در بستر زیولیت (2:1) پرلیت بدست آمد. همچنین همبستگی مثبتی بین میزان فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه ها مشاهده شد. بنابراین، نتایج نشان داد که ضایعات چای به تنهایی یا همراه با زیولیت می تواند بستر مناسبی برای کشت گوجه فرنگی باشد.