بررسی مزرعه‌ای کارنده‌های کشت مکانیزه گندم در زمین‌های شور شهرستان شادگان

اهداف: به دلیل محدودیت های محیطی نظیر شوری خاک در اراضی استان خوزستان، دانستن چگونگی مدیریت زراعی در این اراضی از اهمیت زیادی برخوردار است هدف از این تحقیق، مقایسه‌ی سه نوع کارنده گندم در تولید گندم در اراضی شور منطقه مورد مطالعه بود. مواد و روش ها:پژوهش حاضر به‌صورت طرح آزمایشی بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1400-1399 در اراضی کشاورزی کشت گندم در منطقه شادگان استان خوزستان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه نوع کارنده‌ی گندم (1- کارنده‌ی کشت مسطح با دستگاه کارنده خطی کار 2- کارنده‌ی کشت روی پشته 3- کارنده‌ی کشت کف جوی با دستگاه کارنده کف کار) بود که بر روی گندم نان رقم چمران 2 اعمال شد.یافته ها: نتایج به‌دست‌آمده حاکی از تاثیرپذیری صفات مورد بررسی از روش‌های مختلف کاشت بود. بر اساس نتایج مقایسه میانگین مشاهده شد که بیشترین تعداد بذور سبز شده با میانگین 400 بذر در واحد سطح مربوط به روش کاشت مسطح با خطی کار بود که از این نظر برتری معنی‌داری نسبت به سایر روش‌های کاشت داشت. در بین اجزای عملکرد دانه مشاهده شد که بیشترین وزن هزار دانه مربوط به روش کاشت کف جوی با میانگین 34 گرم و کمترین وزن هزار دانه با میانگین 28 گرم مربوط به روش کاشت روی پشته بود. از نظر عملکرد دانه نیز مشاهده شد که بیشترین عملکرد دانه با میانگین 2273 کیلوگرم در هکتار مربوط به روش کاشت کف جوی بود. مقایسه میانگین صفات نشان داد که بیشترین میزان عمق کاشت مربوط به کاشت روی پشته با میانگین 42/7 میلی‌متر بود که از این نظر برتری آماری معنی‌داری نسبت به دو تیمار دیگر داشت.بررسی صفت فواصل افقی بذر نیز نشان داد که کمترین فواصل افقی بذر مربوط به کاشت مسطح با میانگین 12/7 میلی متر بود و از این نظر مشاهده شد که روش های کاشت روی پشته و کف جوی (به ترتیب با میانگین 25/3 و 26/3 میلی متر ) اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند و دارای فواصل افقی کمتری بودند. نتیجه گیری: به طورکلی نتایج نشان داد که کاشت مسطح دارای بیشترین میزان بذر سبز شده و یکنواختی افقی و عمودیبذر و روش کاشت کف جوی دارای بیشترین عملکرد دانه بود. در بررسی شاخص های فنی دستگاه های کارنده نیز مشخص شد که بین الگوهای کاشت اختلاف آماری معنی داری از نظر بازده مزرعه ای و ظرفیت مزرعه ای وجود نداشت، امّا سوخت مصرفی در شرایط کاشت کف جوی بیشتر از دو روش کاشت دیگر بود.

field evaluation of mechanized wheat planters in saline lands of shadegan city

background & objective: due to environmental constraints such as soil salinity in the lands of khuzestan province, knowing how to manage agriculture in these lands is very important. the aim of this study was to compare three types of wheat planters in terms of effective field capacity, fuel consumption, uniformity of seed distribution, plant base salinity, grain yield, field green cover and water use efficiency in wheat production in saline lands of the study area.materials & methods: this study was conducted as a randomized complete block design with three replications in the crop year 2020-20211400 in agricultural lands of wheat cultivation in shadegan region of khuzestan province. experimental treatments included three types of wheat cultivators (1- flat planter with grain drill 2- planter on beds3- grain drill-furrower) which were applied on bread wheat of chamran 2 cultivar.results: the obtained results showed that the studied traits were affected by different planting methods. based on the average comparison results, it was observed that the highest number of sprouted seeds with an average of 400 seeds per unit area was related to the flat sowing method with linear work, which had a significant advantage over other sowing methods. among the grain yield components, it was observed that the highest 1000-seed weight was related to atmospheric floor planting method with an average of 34 grams and the lowest 1000-seed weight with an average of 28 grams was related to ridge planting method. in terms of grain yield, it was observed that the highest grain yield with an average of 2273 kg.ha-1 was related to atmospheric floor planting method. comparison of mean traits showed that the highest planting depth was related to planting on the ridge with an average of 42.7 mm, which in this regard had a statistically significant advantage over the other two treatments. examination of horizontal seed spacing showed that the lowest horizontal seed spacing was related to flat sowing with an average of 12.7 mm and from this point of view it was observed that planting methods on ridges and atmospheric floor (with an average of 25.3 and 26.3 mm, respectively). ) were not significantly different from each other and had shorter horizontal distances.conclusion: the results showed that flat planting had the highest amount of green seeds and horizontal and vertical uniformity of seeds and atmospheric planting method had the highest grain yield. in the study of technical indicators of planting machines, it was found that there was no statistically significant difference between planting patterns in terms of field yields and field capacity, but the fuel consumption in atmospheric planting conditions was more than the other two planting methods.