تاثیر مدیریت علف‌های هرز بر عملکرد و محتوای عناصر غذایی کنجد (sesamum indicum l.) و لوبیا قرمز (phaseolus vulgaris l.) در کشت مخلوط

اهداف: این مطالعه با هدف بررسی کشت مخلوط کنجد و لوبیا و پیدا کردن بهترین آرایش که بالاترین توانایی برای رقابت با علف هرز، حداکثر عملکرد و بیشترین محتوی عناصر غذایی بافت گیاهان را داشته باشد، اجرا گردید. مواد و روش ها: آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجراء گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت از رقابت با علف هرز شامل بدون وجین و وجین به عنوان کرت اصلی؛ و نسبت های کاشت شامل کشت خالص کنجد، کشت خالص لوبیا، 50 درصد کنجد + 50 درصد لوبیا، 50 درصد کنجد + 100 درصد لوبیا، 100 درصد کنجد + 50 درصد لوبیا و 100 درصد کنجد + 100 درصد لوبیا به عنوان کرت فرعی بودند. یافته ها: بالاترین عملکرد دانه و بیولوژیک کنجد و لوبیا از کشت خالص آن ها بدست آمد. میزان ler برای عملکرد دانه و بیولوژیک در همه تیمارهای کشت مخلوط در حالت وجین و بدون وجین بزرگتر از یک بود. در بین تیمارهای کشت مخلوط نیز، بیشترین میزان ler از کشت مخلوط 100 درصد کنجد + 100 درصد لوبیا بدست آمد. همین تیمار منجر به حصول کمترین میزان وزن خشک علف هرز شد. در بین عناصر غذایی اندازه گیری شده بافت گیاهان نیز تنها نیتروژن و فسفر تحت تاثیر معنی دار تیمار کنترل علف هرز و نسبت های کاشت قرار گرفت. نتیجه گیری: برای حصول عملکرد بهینه دو گونه، کنترل موثر علف های هرز و جذب عناصر غذایی کشت مخلوط 100 درصد کنجد + 100 درصد لوبیا در مقایسه با سایر نسبت های کاشت بهتر است.

Effect of Weeds Management on Yield and Nutrient Content of Sesame (Sesamum indicum L.) and Bean (Phaseolus vulgaris L.) in Intercropping

Background & Objective: The aim of this study was to investigate the intercropping of sesame and bean in order to find the best arrangement that has the highest ability to compete with weeds, maximum yield and the highest content of nutrients in plant tissue.  Materials & Methods: This experiment was carried out as split plot in randomized complete block design with three replications. Experimental treatments were weed competition including without weeding and weeding as main plots; and planting ratios including sesame monoculture, bean monoculture, 50% sesame + 50% beans, 50% sesame + 100% beans, 100% sesame + 50% beans and 100% sesame + 100% beans as sub plots. Results: The highest seed and biological yield of sesame and beans were obtained from their monoculture. The LER value for seed and biological yield was greater than one in all intercropping treatments, both with and without weeding. Among the intercropping treatments, the highest amount of LER was obtained from the intercropping of 100% sesame + 100% beans. Also, the lowest weed dry weight obtained from this treatment. Among the measured nutrients of plant tissue, only nitrogen and phosphorus were significantly affected by weed control treatment and planting ratios. Conclusion: To get the optimal yield of both species, nutrient uptake and effective weed control intercropping of 100% sesame + 100% bean is better than other planting ratios.