کارایی روش‌های کنترل انگل سس(cuscuta campestris) در گوجه فرنگی (solanum lycopersicum)

به منظور بررسی روش های کنترل علف هرز انگلی سس (cuscuta campestris) در گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار و چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز (داخل جعبه یا باکس) در سال 1395 به اجرا گذاشته شد. تیمار های کنترل سس شامل کاربرد علفکش گلایفوسیت با دز 100  گرم ماده موثره در هکتار در (مرحله آلودگی 43 و 65 برگی، کاربرد علف کش گلایفوسیت با دز 150 گرم ماده موثره در هکتار (مرحله آلودگی 43 و 65 برگی)، کاربرد عصاره آبی مرغ (cynodon dactylon l.) با نسبت یک به 10 (مرحله آلودگی 43 و 65 برگی)، کاربرد سرکه خانگی با نسبت یک به 10 (1% اسید استیک) (مرحله آلودگی 43 و 65 برگی)، کاربرد هورمون اکسین با دز 0.1 درصد (مرحله آلودگی 43 و 65 برگی) و تیمار شاهد بدون سس بودند. نتایج نشان داد که بیوماس سس، تعداد و وزن بذر سس در باکس و عملکرد میوه گوجه فرنگی در بوته تحت تاثیر تیمار های مدیریت سس قرار گرفتند. تیمار کاربرد عصاره مرغ )مرحله آلودگی 43 برگی( بیشترین بیوماس سس (29.3 گرم در باکس) و تیمارهای کاربرد گلایفوسیت با دز 150 و 100 گرم در هکتار کمترین بیوماس سس (به ترتیب 7.9 و 10.1 گرم در باکس) را داشتند. بیشترین تعداد بذر سس در تیمارهای کاربرد سرکه، عصاره مرغ و اکسین مشاهده شد و تیمارهای کاربرد گلایفوسیت تعداد بذر سس در باکس کمتری داشتند. بیشترین عملکرد میوه گوجه فرنگی (110.8 گرم در بوته) در تیمار کاربرد اکسین (مرحله آلودگی65 برگی) حاصل شد که با تیمار کاربرد سرکه و گلایفوسیت با دز 100 گرم ماده موثره در هکتار در همین مرحله تفاوت معنی داری نداشت. به طور کلی می توان کاربرد اکسین و سرکه را به عنوان جایگزین گلایفوسیت در مدیریت سس در تولید ارگانیک گوجه فرنگی به کشاورزان توصیه نمود.

Efficacy of dodder (Cuscuta campestris) Control Methods in Tomato (Solanum lycopersicum)

In order to evaluate the dodder (Cuscuta campestris) control methods in tomato an experiment was conducted based on randomized complete block design with 11 treatments and four replications (in box) at the Research Farm of Faculty of Agriculture, University of Tabriz in 2016. The dodder control treatments were including application of glyphosate with 100 g ai.ha1 (infestation at 34 and 56leaf stage of tomato), application of glyphosate with 150 g ai.ha1 (infestation at 34 and 56leaf stage), application of Bermuda grass (Cynodon dactylon) water extract at ratio of 1:10 (m/v) (infestation at 34 and 56leaf stage), application of  vinegar at ratio of 1:10 (m/v) (infestation at 34 and 56leaf stage application of  auxin at concentration of 0.1% (infestation at 34 and 56leaf stage) and dodderfree treatment. Results indicated that dodder biomass, seed number and seed weight per box and tomato fruit yield were affected by dodder management treatments. Application of Bermuda grass water extract at 34leaf stage had the highest dodder biomass (29.3 g per box) and application of glyphosate at 100 and 150 g ai.ha1 had the lowest dodder biomass (7.9 and 10.1 g per box, respectively). The greatest dodder seed number per plant were observed in vinegar, Bermuda grass water extract and  auxin application treatments and the glyphosate application treatments had the lower dodder seed number per box. The highest tomato fruit yield (110.8 g.plant1) was obtained in auxin application at 56leaf stage that was not significantly different with vinegar and glyphosate at 100 g ai.ha1 applications in this stage. Generally application of auxin and vinegar could be recommended to the growers as alternative of glyphosate for dodder management in organic production of tomato.