عملکرد علوفه و سودمندی کشت مخلوط تاخیری خلر(lathyrus sativus l) و غلات یکساله در الگوهای مختلف کشت

به منظور ارزیابی عملکرد علوفه و سودمندی در کشت مخلوط خلر با جو، یولاف و تریتیکاله، آزمایشی در سال های زراعی 1394و 1395 به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکراردرایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. تیمارها شامل کشت خالص جو، یولاف و تریتیکاله در تراکم مطلوب و کشت مخلوط خلر با هریک از غلات (در مرحله ظهور برگ پرچم) در سه نسبت کشت خلر: غله  100:25، 100:50 و 80:50 بودند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد کل علوفه به تیمارهای 80% یولاف 50% خلر (8410 کیلوگرم در هکتار) و 80% جو 50% خلر (8094 کیلوگرم در هکتار) و کمترین میزان آن به کشت خالص خلر (4758 کیلوگرم در هکتار) تعلق داشت. همچنین، بیشترین میزان پروتئین خام از تیمار کشت خالص خلر (152 گرم در کیلوگرم ماده خشک) و کمترین آن از تیمار کشت خالص تریتیکاله (77 گرم در کیلوگرم ماده خشک) حاصل شد. نسبت برابری زمین (ler) بر اساس میانگین دو سال به غیراز تیمار100% تریتیکاله 50% خلر، در بقیه تیمارهای مخلوط بیشتر از یک بود که بیانگر سودمندی کشت مخلوط   می باشد. نتایج مربوط به مجموع ارزش نسبی (rvt) نشان داد بیشترین سودمندی اقتصادی از تیمارهای 80% یولاف 50% خلر (40/1) و 80% جو 50% خلر (34/1) بدست آمد. به طور کلی، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که         می توان الگوهای 80% یولاف 50% خلر و 80% جو 50% خلررا به علت دارا بودن عملکرد علوفه خشک، عملکرد پروتئین خام و سودمندی اقتصادی بیشتر، به عنوان مناسترین الگوی کشت مخلوط پیشنهاد نمود.

Forage Yield and Relay Intercropping Advantage of Grass pea (Lathyrus sativus L.) and Annual Cereals at Different Cropping Patterns

In order to evaluate the forage yield, crude protein and advantage indices of grass peacereal intercropping systems, a field study (20152016 and 20162017) was conducted as randomized complete block design (RCBD) with 13treatments and three replications at the research station of Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Iran. The treatments were sole planting of grass pea, barley, oat and triticale and intercropping grass pea with each of the above cereals (in the flag leaf appearance stage), in three seeding ratios (grass pea: cereal; 25:100, 50:100 and 50:80). The results showed that the highest and lowest forage yield were obtained in 80% grass pea100% oat (8410 kg.ha1), 80% grass pea100% barley (8094 kg.ha1 and grass pea sole crop (4758 kg.ha1), respectively. Also, the highest and lowest crude protein was recorded in grass pea (152 g. kg.DM1) and triticale (77 g. kg.DM1) monocrops, respectively. The land equivalent ratio (LER) value was greater than one in most of intercropped treatments with the exception of grass pea triticale (50:100), which indicates advantage of mixtures compared with monocrops. Economic advantage in terms of relative value total (RVT) was greatest in the cases of grass pea mixtures with oat and barley (1.34 and 1.24, respectively) at the 50:80 seeding ratio. Generally, the results of this research showed that the grass pea intercropped with oat and barley at the 50:80 seeding ratio can be selected as the best legumecereal intercropping systems due to higher forage yield, crude protein and economic benefit.