تعیین الگوی بهینه بهره‌برداری از محصولات زراعی در منطقه گهرباران ساری (مقایسه برنامه‌ریزی ریاضی غیرخطی معمولی و الگوریتم ژنتیک)

در جهان امروز، یکی از مشکلات اساسی بشر تامین نیازهای غذایی با توجه به محدودیت نهاده ها است. بر همین اساس بهینه‌سازی الگوی کشت محصولات زراعی، یک راهکار مناسب جهت توسعه بخش کشاورزی و تامین غذای بشر است. در این راستا در مطالعه حاضر، الگوی کشت بهینه در منطقه گهرباران شهرستان ساری با استفاده از مدل برنامه‌ریزی غیرخطی معمولی و الگوریتم ژنتیک تعیین و با یکدیگر مقایسه شد. داده‌های مطالعه حاضر از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری با 250 کشاورز منطقه گهرباران در سال زراعی 1394-1393 جمع‌آوری شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که الگوی کشت بهینه بدست آمده از مدل الگوریتم ژنتیک غیرخطی به علت تنوع بیشتر، افزایش سودآوری به میزان 2 درصد و کاهش ریسک به میزان 22 درصد، نسبت به مدل برنامه‌ریزی غیرخطی معمولی برتری دارد. با توجه به اینکه استفاده از الگوی کشت پیشنهادی الگوریتم ژنتیک موجب افزایش بازده برنامه‌ای بهره‌برداران نسبت به الگوی برنامه‌ریزی غیرخطی معمولی می‌شود، لذا تشویق و حمایت دولت از کشاورزان در زمینه به‌کارگیری نتایج چنین الگوهایی الزامی است.