بهبود کمی و کیفی علوفه در کشت مخلوط ذرت - لگوم با کاربرد کود زیستی نیتروکسین در کشت دوم

به منظور بررسی کمیت و کیفیت علوفه در چند کشتی ذرت (zea mays l.) با ماشک گل خوشه ای (vicia villosa)، شبدر (trifolium alexanderinum l.)، اسپرس (onobrychis vicifolia) و خلر (lathyrus sativus)، آزمایشی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 14 تیمار و سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال زراعی 1394 اجرا گردید. تیمارها شامل کشت های خالص ذرت هیبرید 704، ماشک گل خوشه‌ای، خلر، اسپرس، شبدر برسیم و کشت مخلوط ذرت با هر یک از لگوم‌ها در حالت تلقیح و عدم تلقیح با کود بیولوژیک نیتروکسین بود. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد کل علوفه خشک به تیمار ذرت تلقیح شده با نیتروکسین+ ماشک و کمترین میزان آن نیز به کشت خالص اسپرس تعلق داشت. همچنین، بیشترین میزان پروتئین خام (5/ 277 گرم در کیلوگرم ماده خشک) به تیمار کشت خالص ماشک و کمترین میزان آن (60/ 60 گرم در کیلوگرم ماده خشک) به ذرت خالص بدون تلقیح مربوط بود. علاوه بر این بیشترین میزان دیواره سلولی (ndf) و دیواره سلولی بدون همی‌سلولز (adf) به کشت خالص ذرت (عدم تلقیح) و کمترین میزان آنها در کشت خالص ماشک و کشت مخلوط ذرت تلقیح شده با نیتروکسین+ ماشک مشاهده شد. بیشترین مقادیر ماده خشک مصرفی (dmi)، ماده خشک قابل هضم (ddm)، ارزش نسبی تغذیه‌ای (rfv)، انرژی ویژه شیردهی (nel) و کل مواد مغذی قابل هضم (tdn) در کشت خالص ماشک گل خوشه‌ای بدست آمد. همچنین در بین تیمارهای مخلوط بیشترین مقادیر پروتئین خام، خاکستر، dmi، ddm، rfv و nel در ذرت تلقیح شده با نیتروکسین+ ماشک بدست آمد. بطور کلی نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اثر ماشک گل خوشه‌ای در کشت مخلوط با ذرت بر عملکرد کمی و کیفی علوفه تولید شده بیشتر از سایر لگوم ها بود.