نشانه‌شناسی تخیل و استعاره در داستان «نشانی» احمدرضا احمدی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
کاسی فاطمه ,بصیری محمد صادق
|
|
منبع
|
فنون ادبي - 1396 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:53 -62
|
|
|
|
|
چکیده
|
این مقاله قصد دارد تا با تحلیل نشانهها در داستان «نشانی» احمدرضا احمدی، به واکاوی عناصر تخیل و استعاره بپردازد. احمدی از شاعران و نویسندگان دهه چهل ایران است. او همزمان با شاعری در زمینه ادبیات کودک فعالیت خود را آغاز کرد. اولین کتاب کودک او در سال 1348 نوشته شد و تا امروز هم به نوشتن ادامه می‌دهد. آثار او در زمینه ادبیات کودک از فضایی متفاوت سخن می‌گوید. مطالعه آثار احمدرضا احمدی نشانی‌هایی را در چشم خواننده برجسته می‌سازد و از همین رو، بررسی نشانه‌شناسیک آن را برمی‌انگیزد. نشانه‌شناسی، مطالعه هر چیزی است که بر چیز دیگر اشاره دارد و این نشانهها می‌توانند به شکل کلمات، تصاویر، اصوات، اطوار و اشیا ظاهر شوند. با خواندن آثار احمدی و از جمله این داستان، نشان‌داری تخیل، خودنمایی می‌کند. مطالعات انجام‌شده در آثار احمدی نشان داد که تخیل در آثار او، تخیل مدرن و فانتاسیک است و همین طور به دلیل همگامی تخیل و استعاره و ابهام، خواننده در محور جانشینی با استعاره به معنای مدرن و ابهام و گشودگی متن روبه‌روست. این مقاله به تخیل و استعاره‌ای می‌پردازد که رمانتیک‌ها و سمبولیست‌ها بدان اشاره دارند و در پی آن به رمزگشایی این نشانهها بر پایه نظریه لیکاف خواهد پرداخت
|
|
کلیدواژه
|
نشانه‌شناسی، تخیل، استعاره، داستان نشانی، احمدرضا احمدی
|
|
آدرس
|
دانشگاه پیام نور, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه شهید باهنر کرمان, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
ms.basiri@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|