قرینه پردازی در نفثه المصدور
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
سام خانیانی علی اکبر ,باغبان علیرضا
|
|
منبع
|
فنون ادبي - 1395 - دوره : 8 - شماره : 2 - صفحه:67 -84
|
|
چکیده
|
قرینه پردازی، تکرار متوازن الگوی واحدهای زبانی در متن و از فنون مهم صورتگرایانه است که در شکل‌گیری فرم نثر و نظم پارسی، به‌ویژه نثر فنی و مصنوع روایی، داشته است. مشخص کردن وزن و جایگاه قرینه پردازی، نه تنها در بازشناسی بوطیقای متن، بلکه در شناخت سازمان ذهنی مولف نیز اهمیت زیادی دارد؛ چراکه قرینه پردازی، متن منثور را به متن منظوم شاعرانه مانند می‌کند. هدف از این پژوهش توصیفی تحلیلی که مبتنی بر مطالعه متن، استخراج و تحلیل شواهد و مصادیق است، واکاوی و بازنمایی ابعاد قرینه پردازی در نفثه المصدور است. این پژوهش نشان می دهد که محمد زیدرینسوی (م. 647؟)، در نفثه المصدور که یکی از ارجمندترین آثار نثر مصنوع پارسی است، با صورتگرایی و برجسته سازی ادبی، فرایند خودکاری و نقش ارجاعی زبان را به حاشیه رانده و در شکل گیری اثرش به قرینه پردازی، نقش محوری داده است و در پنج سطح آوایی، معنایی، واژگانی، نحوی و بلاغی به قرینه پردازی پرداخته است.
|
|
کلیدواژه
|
تکرار الگوهای زبانی، صورتگرایی، قرینه پردازی، نفثةالمصدور، محمد زیدری نسوی
|
|
آدرس
|
دانشگاه بیرجند, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه بیرجند, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
baghban81@birjand.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|