ارزیابی آرایه های حروفی در بدیع فارسی از دیدگاه زبان شناسی، آواشناسی و واج شناسی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حیدری مرتضی
|
|
منبع
|
فنون ادبي - 1395 - دوره : 8 - شماره : 1 - صفحه:79 -100
|
|
چکیده
|
هدف مقاله حاضر آن است تا ثابت کند آرایه هایی که در کتاب های بدیع فارسی با مبنا قرار دادن حروف الفبا شناسانده شده‌اند، فاقد دقّت علمی و زیبایی شناختی هستند. این پژوهش بر اساس دانش های زبان شناسی، آواشناسی و واج شناسی سامان یافته و آرایه های حروفی از این دیدگاه آفت یابی شده است. نگارنده پس از بررسی آرای پژوهشگران قدیم و جدید حوزه بدیع لفظی به این نتیجه می رسد که مبنای زیبایی شناختی همه آرایه های حروفی تکرار آواهاست، نه تعاریفی که از آنها ارائه شده است. در پایان پیشنهاد می کند، بدیع لفظی فارسی که دانش مطالعه موسیقی کلام است، بر اساس دانش های به‌کار‌رفته در این مقاله بازبینی و بازنویسی شود تا جنبه ای علمی پیدا کند.
|
|
کلیدواژه
|
آرایه های حروفی، بدیع لفظی، زبان شناسی، آواشناسی، واج شناسی
|
|
آدرس
|
دانشگاه پیام نور, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mortezaheydari.58@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|