شخصیت و شخصیت‌پردازی در رمان نخل‌ها و آدم‌ها

یکی از عناصر کلیدی و بسیار تعیین کننده در داستان‌نویسی امروزی پرداختن به شخصیت و شخصیت پردازی است. اشخاص ساخته شده ای را که در داستان و نمایشنامه ظاهر می شوند، شخصیت می نامند و شخصیت، در اثر روایتی یا نمایشی، فردی است که کیفیت روانی و اخلاقی او، در عمل وی و در آنچه می گوید و می کند، وجود داشته باشد. خلق چنین شخصیت هایی را که برای خواننده در حوزه داستان و رمان مثل افراد واقعی جلوه می کنند شخصیت پردازی می گویند .مقاله پیش رو به بررسی شخصیت و شخصیت پردازی در یکی از رمان های دفاع مقدّس به نام نخل ها و آدم ها پرداخته تا چگونگی پردازش شخصیت ها و انعکاس و نمود واقعیت را در آن‌ها نمایان سازد. این بررسی نشان می دهد، شخصیت های رمان بیشتر به صورت مستقیم پردازش شده‌اند. همچنین استفاده هر چند اندک نویسنده از روش شخصیت‌پردازی غیر مستقیم، در کنار شیوه مستقیم و ارتباط منسجمی که میان شخصیت با دیگر عناصر داستان ایجاد کرده در استحکام بنای داستان نقش ویژه ای ایفا می کند.