بررسی زبانی شعر دفاع مقدّس

شعر، هنر استفاده از کلمه است و شاعران برای بیان اندیشه و تخیّل خود از زبان بهره می‌برند. شعر دفاع مقدّس، علاو‌‌ه‌بر تازگی در محتوا از‌حیث زبانی نیز جلوه‌های بدیعی از زبان فارسی را نمایان کرد. در این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و به شیوۀ توصیفی ‌تحلیلی کوشش شده است خصوصیات زبان شعر دفاع مقدّس تبیین و تحلیل شود. زبان این اشعار، معمولاً ساده، صریح و بدون پیچیدگی و ترکیب‌سازی ازجمله خصوصیات زبانی آن است. ازجمله منابع زبانی شاعران دفاع مقدّس، گنجینۀ واژه‌های انقلابی- دینی و همچنین واژه‌ها و اصطلاحات جنگی است که مخاطب نیز با آنها آشناست. همچنین با توجه ‌به گرایش به قالب‌های کهن و نیز بیان حماسی، بسیاری از کلمات و اصطلاحات سنّت شعر فارسی در شعر دفاع مقدّس به‌کار رفته است. بهره‌گیری طبیعی از واژگان و اصطلاحات عامیانه نیز از خصوصیات زبانی برخی از اشعار دفاع مقدّس است.

linguistic analysis of the holy defense poems

poetry is a form of artistic expression that utilizes language to convey thoughts and imagination. the holy defense poetry, in addition to its unique content, exhibits novel manifestations of the persian language. this article aimed to explore and analyze the language characteristics of the holy defense poetry through adescriptive-analytical approach by utilizing library sources. the findings revealed that the language employedin these poems was typically simple, direct, and uncomplicated with composition being a prominent linguisticfeature. the holy defense poets drew upon a rich repertoire of religious-revolutionary words, as well as warrelatedterminology that resonated with the audience. furthermore, there was a noticeable inclination towardsancient forms and epic expressions, resulting in the incorporation of numerous words and terms from thepersian poetry tradition. additionally, the natural use of colloquial words and expressions served as anotherlinguistic characteristic in some holy defense poems.